czwartek, 28 listopada 2024

Lista pracowników Szkoły-Internatu dla Dzieci Polskich № 5 w Turkiestanie, 1945 r.

 Lista pracowników narodowości polskiej i żydowskiej Internatu i Szkoły dla Dzieci Polskich im. Wandy Wasilewskiej w Turkiestanie

  1. Horowic Ozjasz 
  2. Hirszberg Anna
  3. Krigsajzen/Kriksaizen Ewa
  4. Sztiftel Roza
  5. Wunderbaum Mojsiej
  6. Szenfeld Dawid
  7. Braude Abram
  8. Gonat Lola
  9. Borodaj Antonina
  10. Handerek Władysława
  11. Adamska Leokadia
  12. Solecka Jadwiga
  13. Truszkowski Ignacy
  14. Zak Jakow
  15. Sokołow Mikołaj
  16. Skowrońska Krystyna
  17. Szczupak  Bronisława
  18. Appel Helena
  19. Tennenbaum Dora
  20. Rajch Maria
  21. Gefen Zelman
  22. Gorowic Hirsz
  23. Citerman Jakow
  24. Teneta Władysława
26 grudnia 1945 r.

[Fragment rękopisu - listy w języku rosyjskim, tłumaczenie Janusz Kobryń]

poniedziałek, 25 listopada 2024

Spis personelu i pedagogów Polskiego Domu Dziecka w Gieorgijewce, rejon lengierski

Spis personelu i pedagogów Polskiego Domu Dziecka w Gieorgijewce, rejon lengierski, [obwód południowo-kazachstański]

  1. Sonchocka Jadwiga - kierowniczka
  2. Pawłowicz Wanda - nauczycielka
  3. Toplańska Adela - nauczycielka
  4. Schnejd Natalia - nauczycielka
  5. Kanarek Janina - niania
  6. Pelczar Lila - niania
  7. Burkacka Ludmiła - niania
30 maja 1943 r.

[Fragment rękopisu w języku rosyjskim, tłumaczenie Janusz Kobryń]

niedziela, 24 listopada 2024

Lista dzieci Polskiego Domu Dziecka w Gieorgijewce, 30 maja 1943 r.


Lista dzieci Polskiego Domu Dziecka w Gieorgijewce, rejon lengierski

  1. Bajtner Aleksander
  2. Budzyniak Władysław
  3. Budzyniak Regina
  4. Andruszko Katarzyna
  5. Bratczuk Jan
  6. Bratczuk Bolesława
  7. Walczak Fadiej [?]
  8. Walczak Stanisław
  9. Wróblewski Antoni
  10. Wróblewska Krystyna
  11. Więcek Kazimiera
  12. Wistreich Wanda
  13. Goplański Jerzy
  14. Goplański Bogusław
  15. Herszkowicz Adela
  16. Herszkowicz Irena
  17. Golberg/Gojbierg Dusia
  18. Gonet Adela
  19. Geneldenman Artur
  20. Teler Icek
  21. Brand Brandla
  22. Brand Chaja
  23. Baas Sara
  24. Elbaum Abram
  25. Elbaum Mechel
  26. Elbaum Mojsze
  27. Elbaum Ryfka
  28. Eksztein Alicja
  29. Kisiel Wiesław
  30. Kisiel Alberta
  31. Kłysz Edward
  32. Kłysz Julian
  33. Kłysz Kazimiera
  34. Kostyszak Jan
  35. Kostyszak Maria
  36. Kornast Karl
  37. Kurek Jan
  38. Kurek Józef
  39. Kurek Waleria
  40. Kazimirek Wolf
  41. Lew Pinka
  42. Międlarz
  43. Metelica Eugeniusz
  44. Metelica Maria
  45. Lipiec Matla
  46. Płotnicka Agnieszka
  47. Ostrowska Eugenia
  48. Ostrowska Natalia
  49. Ostrowska Kazimiera
  50. Sosnowski Józef
  51. Sosnowska Eugenia [?]
  52. Szylar Zofia
  53. Szylar Józef
  54. Schneid Bogusław
  55. Szuldman Szaja
  56. Szuldman Chaja
  57. Szuldman Aron
  58. Szczypek Stanisława
  59. Ficyk Bogdan
  60. Ficyk Eugeniusz
  61. Szczypek Józef
  62. Opoczyński Jan


Lista dzieci starszych będących na utrzymaniu Domu Dziecka, pracujących w gospodarstwie pomocniczym:

  1. Ostrowski Edward
  2. Lew Hirsz
  3. Pęczak Leonard
  4. Międlarz August
  5. Turkacki Zbigniew
  6. Szczypek Piotr
  7. Gonet Mieczysław
  8. Kornast Antoni
  9. Kurek Stanisław
  10. Sosnowski Andrzej
  11. Sosnowska Henryka
  12. Wróblewska Halina
  13. Opoczyńska Mira

Liczba dzieci pozostających na utrzymaniu Polskiego Domu Dziecka w Gieorgijewce 75 osób (słownie siedemdziesiąt pięć)


Gieorgijewka w rej. lengierskim, dnia 30 maja 1943 r.

Podpis kierowniczki Sonchocka

[Fragment rękopisu w języku rosyjskim, tłumaczenie Janusz Kobryń]

środa, 20 listopada 2024

Pismo RKL Kaz. SRR z 16 V 1942 r. w sprawie kontaktów z przedstawicielami Armii Polskiej .

Rada Komisarzy Ludowych Kazachskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej

16 maja 1942 r.

Ściśle tajne

Do Przewodniczącego Komitetu Wykonawczego Południowo-Kazachstańskiej Rady Delegatów Robotniczych, tow. Sagintijewa [Sagintajewa]

Z otrzymanego przez RKL KazSRR raportu Komitetu Wykonawczego Wschodnio-Kazachstańskiej Rady Delegatów Robotniczych z dn. 9 IV 42 r. № 135 s.s. wynika, że kierownictwo tego Komitetu Wykonawczego (tow. Rysbiekow I.K.) dopuściło się rażących błędów w swoich kontaktach z przedstawicielami Armii Polskiej.

Błędy te można podsumować następująco:
  1. Na terenie obwodu dopuszczono do utworzenia przedstawicielstwa polskiego wojska, na co Komitet Wykonawczy Rady Delegatów Robotniczych od nikogo zgody nie otrzymał.
  2. Organizacja powitania na dworcu „przedstawicieli” polskiego wojska przez delegatów Obwodowego Komitetu Wykonawczego Rady Delegatów Robotniczych i Obwodowej Komendantury Wojskowej była bezprawna, ponieważ do powitań tego rodzaju prawo posiadają tylko akredytowani przy rządzie ZSRR przedstawiciele innych państw, a nie dowolni „przedstawiciele”, a tym bardziej prawa do takich powitań nie mają działający bezprawnie przedstawiciele polskiego wojska.
  3. Tow. Rysbiekow wziął udział w obchodach świąt Bożego Narodzenia zorganizowanych przez „przedstawiciela” polskiego wojska, co jest absolutnie niedopuszczalne i powinno być stanowczo potępione. Udział kierownictwa radzieckiego urzędu w ceremonii z okazji święta religijnego, zamiast walki z religią, jest zaprzeczeniem polityki naszej partii i rządu i nie może być tolerowane.
  4. Przedstawicielowi polskiego wojska zezwolono na wywieszenie polskiej flagi i szyld z polskim godłem, co także jest nieprawidłowe.
  5. Błędem jest także oddanie do dyspozycji „przedstawiciela” polskiego wojska osobnego budynku dla przyjeżdżających obywateli polskich. Jeśli obywatele przyjeżdżający do miasta obwodowego czekają na skierowanie do rejonów i mieszkają w mieście kilka dni, to należy ich kwaterować według normalnych zasad, a nie w wydzielonych pomieszczeniach.
Przekazując powyższe informacje do wiadomości przewodniczących komitetów obwodowych rad delegatów robotniczych, Rada Komisarzy Ludowych KazSRR surowo nakazuję wziąć je pod uwagę i w trakcie dalszej pracy nie dopuszczać do podobnych błędów.

Zast. Przewodniczącego Rady Komisarzy Ludowych Kazachskiej SRR (A. Zagowieliew)

[Maszynopis w języku rosyjskim, tłum. Janusz Kobryń]

A.O.Sz. F.181, op.6, sw. 1, d. 22, s.1,2

wtorek, 19 listopada 2024

Raport o Domu Dziecka dla Dzieci Polskich № 5 w Turkiestanie

Południowo-Kazachstański Obwodowy Wydział Oświaty

Raport № 20 o Domu Dziecka dla Dzieci Polskich № 5 w Turkiestanie na dzień 20 XI 1944 r.

Dyrektor domu dziecka Papierbuch A.I., urodzony w roku 1909 wykształcenie wyższe, bezpartyjny, ogólny staż pracy 3 lata, w tym domu dziecka pracuje od 1944 r.

Dom dziecka został przez nas przejęty w lutym 1943 r. z kontyngentem dzieci 124 os., mieści się w Turkiestanie, odległość od stacjo kolejowej 6 km, oświetlenie naftowe. W podwórzu są trzy budynki, wyposażenie jest niedostateczne.

W roku 1943 skierowano do pracy w sowchozie 20 wychowanków, do zakładów pracy 2, do szkół 4.

Przy domu dziecka istnieje niewielkie gospodarstwo pomocnicze. Powierzchnia zasiewów w roku 1944 wyniosła 2 ha, z czego: kukurydzy – 1 ha; buraków ćwikłowych – 0,5 ha; warzyw – 0,5 ha. Z własnego gospodarstwa pomocniczego zebrano: buraków ćwikłowych – 2 t; kapusty – 500 kg; ogórków – 500 kg.

Według norm zatwierdzonych przez Radę Komisarzy Ludowych dla kontyngentu dzieci Domu Dziecka № 5 zaplanowano zapas 9 ton warzyw, a posiada on 4 t.

Praca wychowawcza w domu dziecka jest planowa. Każdy wychowanek ma swoje akta osobowe. Dom dziecka jest wyposażony w podręczniki i pomoce dydaktyczne w języku polskim. Pomieszczenia są wyremontowane. Dla domu dziecka zaplanowano zapas opału 20 t, faktycznie na dzień 20 XI br. zgromadzono 11 t.

Wyniki nauczania w roku szkolnym są następujące: z ogólnej liczby wychowanków 109 nauką objęto 79, nie objęto 29. Z tego: przedszkolaków 24, przerośniętych 4, promowanych do następnych klas 71, poprawki jesienne 7, repetentów 1, wzorowych 42, opóźnionych 8.

Przy domu dziecka działają kółka: chóralne, teatralne, geograficzne.

Dom Dziecka № 5 potrzebuje następujących rzeczy: płaszcze 90, obuwie 120, ubrania i sukienki 260, bielizna 120, koców 120, prześcieradeł 140.

Kontrola wykazała, że w ciągu ostatnich dwóch-trzech miesięcy Dom Dziecka № 5 znacznie poprawił swoją pracę.

Kierownik Wydziału Domów Dziecka (Pikulin)

Inspektor ds. domów dziecka (Łysowa)




[Maszynopis w języku rosyjskim, tłum. Janusz Kobryń]

A.O.Sz. F.121, op.1, sw. 195, d. 1971, s.33

poniedziałek, 18 listopada 2024

Raport o Sajramskim Domu Dziecka dla Dzieci Polskich № 1

Południowo-Kazachstański Obwodowy Wydział Oświaty

Raport № 12 o Sajramskim Domu Dziecka dla Dzieci Polskich № 1 w Sajramie na dzień 20 listopada 1944 r.

Dyrektor domu dziecka Wajsgurt Borys Borysowicz, urodzony w roku 1916 wykształcenie wyższe, bezpartyjny, ogólny staż pracy 5 lat, w tym domu dziecka pracuje od 1943 r.

Sajramski Dom Dziecka dla Dzieci Polskich № 1 utworzono w lutym 1943 r. w pomieszczeniach dawnego domu dziecka o zaostrzonym rygorze.

Został on zorganizowany w celu poprawy warunków mieszkalno-bytowych [dzieci], które przedtem przebywały w Domach Dziecka dla Dzieci Polskich w Gieorgijewce i Mankiencie, utworzonych przez organizacje filantropijne i przedstawicieli starego polskiego rządu.

Gieorgijewski Dom Dziecka w rejonie lengierskim był wcześniej rozmieszczony w małych, ciasnych i brudnych salach, dzieci spały na wspólnych pryczach, całkowicie bez pościeli, dzieci były brudne i obszarpane, stan domu dziecka antysanitarny, taka sama sytuacja była w Mankienckim Domu Dziecka.

W miesiącu lutym 1943 r. oba domy dziecka zostały przeniesione do os. Sajram, do dobrze wyposażonych pomieszczeń, sale są duże i jasne, podwórze uporządkowane. Utworzono gospodarstwo pomocnicze, jest sad owocowy.

Planowy kontyngent domu dziecka wynosi 130 os., faktycznie na dzień 20 XI br. przebywa w nim 135 os.

Dom dziecka mieści się w os. Sajram w odległości 3 km od linii kolejowej. Oświetlenie naftowe. Pomieszczenia odpowiadają potrzebom domu dziecka. Wyposażenie domu dziecka jest w zasadzie wystarczające.

Powierzchnia zasiewów wynosi 7 ha, na których w roku 1944 zasiano: kukurydzy – 2 ha; buraków ćwikłowych – 2 ha; warzyw – 1; fasoli i grochu – 2 ha. Z własnego gospodarstwa pomocniczego zebrano: ogórków – 500 kg; buraków ćwikłowych – 8 t; kukurydzy i grochu – 360 kg; dyni – 100 kg; suszonych owoców – 1200 kg.

Dom dziecka posiada: koni – 1; krów – 2. Dzieci mają zapewnioną naukę w Polskiej Szkole w Sajramie. Wszystkie dzieci (125) są objęte nauką, za wyjątkiem przedszkolaków.

Praca wychowawcza jest zaplanowana, ma jednak wiele uchybień, co zostało ujęte w rozkazie Obwodowego Wydziału Oświaty. Przy domu dziecka działają kółka teatralne i chóralne, które pracują nieźle.

W roku 1943 skierowano do zakładów pracy 15 os. Za 9 miesięcy roku 1944 skierowano do pracy…, do szkół…, zwrócono rodzicom… [brak wpisów].

Przy domu dziecka zorganizowano pracownie: krawiecką i szewską.

Letnie działania na rzecz poprawy zdrowia były nieźle zorganizowane. Zamiast planowanych 50 os., w obozie letnim objęto nimi 104 os. w ciągu 2,5 mies.

Zakończono remont pomieszczeń mieszkalnych i przeznaczonych dla zwierząt. Dom dziecka ma 50% zapasu opału. Obecnie dom dziecka otrzymał przydział 40 ton węgla, co w zupełności wystarczy na okres zimy. Według norm zatwierdzonych przez Radę Komisarzy Ludowych Dom Dziecka № 1 na okres zimowy powinien mieć 8 ton warzyw, a zgromadzono zapas 8,5 t warzyw.

Dom dziecka potrzebuje następujących rzeczy: płaszcze – 80; obuwie – 100 par; ubrania i sukienki – 130; bielizna – 200 par; koców – 80; prześcieradeł – 200.

Kierownik Wydziału Domów Dziecka (Pikulin)

Inspektor ds. domów dziecka (Łysowa) 

[Maszynopis w języku rosyjskim, tłum. Janusz Kobryń]
A.O.Sz. F.121, op.1, sw. 195, d. 1971, s.32

Raport o Suzackim Domu Dziecka

Południowo-Kazachstański Obwodowy Wydział Oświaty

Raport № 18 o Suzackim Domu Dziecka w obwodzie południowo-kazachstańskim na dzień 20 listopada 1944 r.

Dyrektor domu dziecka Utitdiejew [?] Alibiek, urodzony w roku 1909, wykształcenie wyższe, bezpartyjny, ogólny staż pracy pedagogicznej od roku 1938, w tym domu dziecka pracuje od 1944 r.

W pomieszczeniach Suzackiego Domu Dziecka mieścił się poprzednio Dom Dziecka dla Polskich Dzieci. Po przeniesieniu polskich dzieci do domów dziecka dla dzieci polskich: Sajramskiego i Turkiestańskiego, w pomieszczeniach zajmowanych przez Dom Dziecka dla Dzieci Polskich zorganizowano dom dziecka dla dzieci tutejszych mieszkańców. Kontyngent dzieci w nowo powstałym domu dziecka na dzień 20 XI br. wynosił 30 os., przy planowym kontyngencie 100 os. Pomieszczenia nie są w pełni przystosowane do potrzeb domu dziecka. Od linii kolejowej odległość domu dziecka wynosi 60 km. Przy domu dziecka jest gospodarstwo pomocnicze. Na 8 ha zasiano: pszenicy – 3 ha; jęczmienia – 2 ha; prosa – 1 ha; kukurydzy – 1,5 ha; buraków ćwikłowych – 0,5 ha; warzyw – 1 ha. Ze swojego gospodarstwa pomocniczego dom dziecka zebrał: buraków ćwikłowych – 800 kg; pszenicy – 500 kg; kukurydzy – 400 kg.

Pogłowie zwierząt: krów – 4; cieląt – 4; kóz i owiec – 19; koni – 2; osłów – 3; wołów roboczych – 2.

Póki co praca wychowawcza domu dziecka zorganizowana jest na niskim poziomie. Kadry nie są kompletne – brakuje 3 wychowawców.

Remont pomieszczeń mieszkalnych i przeznaczonych dla zwierząt zakończono. Zgromadzono zapasy pasz dla zwierząt. Zapasy opału wystarczą na 60% sezonu grzewczego.

Aby nowo utworzony Suzacki Dom Dziecka mógł być zapełniony nowym kontyngentem dzieci konieczne są: płaszcze – 70; obuwia - 100 par; ubrania i sukienki – 140; bielizny – 260; koców – 80; prześcieradeł – 160; materacy – 80; ręczników – 260.

W celu pomocy we właściwej organizacji pracy nowo utworzonego domu dziecka Obwodowy Wydział Oświaty delegował tam swojego pracownika.


Kierownik Wydziału Domów Dziecka (Pikulin)
Inspektor ds. domów dziecka (Łysowa)

[Gramatyka i szyk zdań oryginału pozostawiają wiele do życzenia, starałem się to w jakimś stopniu oddać w tłumaczeniu.
Maszynopis w języku rosyjskim, tłum. Janusz Kobryń]
A.O.Sz. F.121, op.1, sw. 195, d. 1971, s.31

Raport o Czajanowskim Domu Dziecka

Południowo-Kazachstański Obwodowy Wydział Oświaty

Raport № 17 o Czajanowskim Domu Dziecka w obwodzie południowo-kazachstańskim na dzień 20 listopada 1944 r.

Dyrektor domu dziecka Sarsienow, urodzony w roku 1920, członek WŁKSM wykształcenie średnie, staż pracy ogółem 4 lat, w tym domu dziecka pracuje od 1943 r.

Dom dziecka miejscowy, dzieci przeniesiono tu z Domu Dziecka № 8 43 os. z Sajramskiego Domu Dziecka ….

Dom dziecka znajduje się w os. Czajan, tegoż rejonu w odległości 80 km od linii kolejowej.

Oświetlenie domu dziecka – naftowe, pomieszczenia domu dziecka odpowiadają swojemu przeznaczeniu. Jest to 1 budynek z 6 salami. Wyposażenia w domu dziecka brak. W okresie wojny z domu dziecka skierowano do pracy 50 os., z czego do kołchozów – 31; do sowchozów – 8, do szkół – 11; do rodzin zastępczych i adopcji – 9.

Za 9 miesięcy 1944 r. skierowano do pracy 18 os., do sowchozów – 6; do kołchozów - 8; zwrócono rodzicom – 19 os.

Przy domu dziecka istnieje gospodarstwo pomocnicze. W roku 1944 powierzchnia zasiewów wyniosła 10 ha, z czego obsiano: pszenicy – 5 ha; prosa – 1 ha; owsa – 3; warzyw – 1 ha. W gospodarstwie zebrano 2 tony kukurydzy. Niski plon i brak zbiorów z pozostałych zasiewów tłumaczy się tym, że nie było możliwości nawadniania i zasiewy zbóż przepadły. Pogłowie zwierząt w domu dziecka składa się z 20 krów, 7 jałówek, 4 wołów roboczych, 59 owiec i kóz, 1 konia.

Są izolatka, pralnia i pielęgniarka, ale stan sanitarny domu dziecka jest niezadowalający.

Plan dnia istnieje, ale nie jest przestrzegany. Plany pracy, zarówno dyrektora, jak i wychowawców, ale są one schematyczne, ich realizacja nie jest sprawdzane. Kolektyw dziecięcy nie jest zorganizowany, dzieci są niezdyscyplinowane.

Kółek zainteresowań nie zorganizowano.

Remont pomieszczeń mieszkalnych i przeznaczonych dla zwierząt zakończono. Zgromadzono zapasy pasz dla zwierząt. Dom dziecka nie posiada zapasów warzyw na okres zimowy.

Czajanowski Dom Dziecka należy do najgorszych w obwodzie, praca wychowawcza jest tu bardzo źle zorganizowana.

Obwodowy Wydział Oświaty delegował do domu dziecka na dłuższy czas swojego pracownika, w celu zapewnienia pomocy przy poprawie organizacji pracy.

Kierownik Wydziału Domów Dziecka (Pikulin)

Inspektor ds. domów dziecka (Łysowa)

[Maszynopis w języku rosyjskim, tłum. Janusz Kobryń]
A.O.Sz. F.121, op.1, sw. 195, d. 1971, s.30

niedziela, 17 listopada 2024

Raport o Aczysajskim Domu Dziecka

Południowo-Kazachstański Obwodowy Wydział Oświaty

Raport № 16 o Aczysajskim Domu Dziecka w rejonie turkiestańskim na dzień 20 listopada 1944 r.

Dyrektor domu dziecka Batijewa [?] Anastasia Michajłowna, urodzona w roku 1916, wykształcenie średnie pedagogiczne, bezpartyjna, staż pracy ogółem 9 lat, w tym domu dziecka pracuje od 1944 r.

Dom dziecka został ewakuowany z Artiomowska w obwodzie stalińskim z kontyngentem dzieci 150 os. i przybył 24 XII 1941 r.

Dom dziecka został umieszczony w osadzie górniczej Aczysaj, w odległości 3 km od stacji kolejowej. Oświetlenie elektryczne. Pomieszczenia domu dziecka są przystosowane, wysokie, jasne. Dom dziecka jest w pełni wyposażony.

Planowy kontyngent domu dziecka 125 os, faktycznie na dzień 20 XI 44 r. przebywa w nim 115 os.

W latach 1941-1943 skierowano do zakładów pracy 134 os., z czego: do kołchozów – 5; do zakładów pracy – 3; do sowchozów – 23; do szkół – 103. Do rodzin zastępczych i adopcji – 8, rodzicom zwrócono 18 os.

Za 9 miesięcy 1944 r. skierowano do pracy 15 os., do szkół 12; do zakładów pracy – 3 os.

Gospodarstwa pomocniczego przy domu dziecka nie ma, ponieważ nie ma na to warunków. Przy domu dziecka jest izolatka, pralnia i pracownik medyczny.

Praca wychowawcza prowadzona jest wg planu. Plan dnia jest i jest on ściśle przestrzegany.

Działają kółka twórczości amatorskiej: teatralne i chóralne.

W roku szkolnym 1943/1944 dom dziecka osiągnął następujące wyniki: z ogólnej liczby dzieci 73, nauką objęto 62, nieobjętych 11, z czego: przedszkolaków – 8; przerośniętych – 3. Promowanych do następnych klas 60, do jesiennych egzaminów poprawkowych 2, wzorowych 4, opóźnionych 2.

Remont pomieszczeń i naprawa odzieży są zakończone. Dom dziecka jest zaopatrzony w opał. Dom dziecka otrzymuje warzywa poprzez Aczysajski Wydział Zaopatrzenia Robotników.

Często występują problemy z dostawą i wydawaniem produktów żywnościowych. Obwodowy Wydział Oświaty podjął działania za pośrednictwem Oddziału Obwodowego Wydziału Zaopatrzenia.

Kierownik Wydziału Domów Dziecka (Pikulin)

Inspektor ds. domów dziecka (Łysowa)


[Maszynopis w języku rosyjskim, tłum. Janusz Kobryń]
A.O.Sz. F.121, op.1, sw. 195, d. 1971, s.29

Raport o Domu Dziecka № 10 w rejonie bostandyckim

Południowo-Kazachstański Obwodowy Wydział Oświaty

Raport № 15 o Domu Dziecka № 10 w rejonie bostandyckim na dzień 20 listopada 1944 r.

Dyrektor domu dziecka Lem [?] Aleksandr Pietrowicz, urodzony w roku 1917, wykształcenie wyższe, kandydat na członka partii, staż pracy pedagogicznej ogółem 6 lat, w tym domu dziecka pracuje od 1944 r.

Dom dziecka został ewakuowany z Ordżonikidze w obwodzie stalińskim i przybył 30 XI 1941 r. z kontyngentem dzieci 112 os.

Dom dziecka mieści się w os. Chaumsan w rejonie bostandyckim w odległości 40 km od linii kolejowej.

Pomieszczenia domu dziecka są odpowiadają swojemu przeznaczeniu i składają się z 6 budynków. 1 przeznaczony jest pod sypialnie, 2 mieszczą pomieszczenia pomocnicze (stołówka, kuchnia, izolatka, pralnia, magazyn). Dom dziecka jest w zasadzie zaopatrzony w odzież i wyposażenie.

W okresie 1941-1943 do pracy skierowano 139 os., z czego: do kołchozów 2 os.; do zakładów pracy 48 os., do szkół 85, do rodzin zastępczych 1, zwrócono rodzicom 49 os.

Za 9 miesięcy 1944 r. skierowano do pracy 29 os; do szkół 23 os.; do rodzin zastępczych 6 os.

Przy domu dziecka istnieje gospodarstwo pomocnicze ogród i sad owocowy o powierzchni 7 ha, oraz 69 szt zwierząt, w tym: 22 krowy; 7 osłów do transportu; 2 konie; 38 owiec.

Z własnego gospodarstwa pomocniczego dom dziecka zebrał: ziemniaków 300 kg; kapusty – 900 kg; pomidorów – 1300 kg; ogórków – 300 kg; buraków ćwikłowych – 2 t; cebuli – 200 kg; kukurydzy – 700 kg.

Stan sanitarny domu dziecka jest zadowalający.

W domu dziecka jest plan dnia, który jest ściśle przestrzegany. Wychowankowie rozdzieleni są na dwie grupy i wszyscy (z wyjątkiem trojga przedszkolaków) objęci są nauką w szkole. Przy domu dziecka działają kółka: taneczne, baletowe, rysunku artystycznego, czytelnicze, rękodzielnicze i inne.

Nauczanie i praca wychowawcza jest dokładnie planowana i kontrolowana przez inspektora domów dziecka.

Remont pomieszczeń mieszkalnych i przeznaczonych dla zwierząt zakończono. Naprawa odzieży i pościeli jest także zakończona. Zapasy opału na okres zimowy na dzień 15 XI zgromadzone w 50%. Pasza dla zwierząt na okres zimowy przygotowana w całości. Z własnego gospodarstwa nie przygotowano zapasu warzyw na zimę. W związku z tym obecnie prowadzone są zdecentralizowane zakupy warzyw w kołchozach rejonu.

Kierownik Wydziału Domów Dziecka (Pikulin)
Inspektor ds. domów dziecka (Łysowa)

[Maszynopis w języku rosyjskim, tłum. Janusz Kobryń]

A.O.Sz. F.121, op.1, sw. 195, d. 1971, s.28

Raport o Szkole Specjalnej w rejonie turkiestańskim

Południowo-Kazachstański Obwodowy Wydział Oświaty

Raport № 14 o Szkole Specjalnej w rejonie turkiestańskim na dzień 20 listopada 1944 r.

Dyrektor domu dziecka Cicierman.

Szkoła specjalna została ewakuowana z miasta Usmań w obwodzie woroneskim i przybyła 15 XI 1944 r. z kontyngentem dzieci 48 os.

Szkoła została umieszczona na terenie kołchozu „Turkiestan” w odległości 1,5 km od miasta.

W celu poprawy warunków mieszkalno-bytowych i zapewnienia normalnych warunków nauki w październiku 1944 r. szkoła została przeniesiona do miasta Turkiestan.

Planowy kontyngent szkoły – 80 os., faktycznie na dzień 20 XI przebywają w niej 82 os.

Szkoła specjalna pracowała nieźle, ale w związku z powrotem dawnego dyrektora i znacznej części nauczycieli tej szkoły na wyzwolone tereny i mianowaniem nowego dyrektora, Czemaliny, która podeszła do swoich obowiązków w sposób nieodpowiedzialny, ona doprowadziła szkołę do stanu całkowicie nieodpowiedniego. W czasie kontroli 11 X 44 r. ustalono, że szkoła nie jest przygotowana do zimy, nie wykonano remontu pomieszczeń. Stan antysanitarny stwierdzono w dwóch

dziecięcych pomieszczeniach mieszkalnych: ściany nie pobielone, piece zniszczone, okna bez szyb, wyposażenia praktycznie nie było, szkoła nie była zaopatrzona w opał. Brakowało nauczycieli, praca szkolno-wychowawcza nie była prowadzona, nie było planów pracy.

Zastępca dyrektora ds. wychowawczych Obwodowego Wydziału Oświaty, tow. Kienżalin, który przeprowadzał kontrolę tej szkoły, porozumiał się z władzami rejonu, mianowano nowego dyrektora, tow. Ciciermana, szkoła została przeniesiona do lepiej przystosowanych pomieszczeń, które są już wyremontowane, przygotowano opał, przystąpiono do gromadzenia zapasu warzyw, 3 tony już dostarczono do oddziału Obwodowego Wydziału Handlu. Podjęto szereg innych działań mających na celu poprawę pracy szkoły. Kadra wciąż nie jest skompletowana, Obwodowy Wydział Oświaty polecił kierownictwu Rejonowego Wydziału Oświaty bezzwłocznie zapewnić szkole specjalnej nauczycieli. W tej chwili jest to jedyna przeszkoda w normalnym funkcjonowaniu szkoły.

Przy domu dziecka istnieje gospodarstwo pomocnicze. składające się z 3 ha ziemi i niewielkiego stada zwierząt: 1 koń, 3 krowy, 8 owiec. Plonów nie zebrano, ponieważ zasiewy ogrodowe wyginęły z braku wody do nawadniania.

Obwodowy Wydział Oświaty polecił Domowi Dziecka № 4 przyjąć na odkarmienie w okresie zimowym zwierzęta szkoły specjalnej.

Dzieci domu dziecka pilnie potrzebują obuwia.

W latach 1941-1943 skierowano do zakładów pracy 5 os. Rodzicom przekazano 19 os.

Za 9 miesięcy 1944 r. skierowano do pracy 2 os., oddano rodzicom 3 os.

W roku szkolnym 1943/1944 szkoła specjalna osiagnęła następujące wyniki: z ogólnej liczby dzieci 66, nauką objęto 63, nieobjętych 3 przedszkolaków. Promowanych do następnych klas 64, repetentów 9, wzorowych 5, opóźnionych 9.

W domu dziecka działają kółka: 1 chóralne, 1 teatralne, 1 rękodzielnicze, 1 rysunku.

Kierownik Wydziału Domów Dziecka (Pikulin)

Inspektor ds. domów dziecka (Łysowa)

[W dokumencie w odniesieniu do tej placówki użyto obu terminów „Szkoła Specjalna” i „Dom Dziecka” Maszynopis w języku rosyjskim, tłum. Janusz Kobryń]
A.O.Sz. F.121, op.1, sw. 195, d. 1971, s.27

Raport o Pachta-Aralskim Domu Dziecka

Południowo-Kazachstański Obwodowy Wydział Oświaty

Raport № 13 o Pachta-Aralskim Domu Dziecka w obwodzie południowo-kazachstańskim na dzień 20 listopada 1944 r.

Dyrektor domu dziecka Samojlienko Jewdokja Dmitrijewna urodzona w roku 1915, wykształcenie wyższe pedagogiczne, bezpartyjna, ogólny staż pracypedagogicznej 7 lat, w tym domu dziecka pracuje od 1944 r.

Dom dziecka został ewakuowany z w obwodu kurskiego i przybył 13 XII 1941 r. z kontyngentem dzieci 105 os.

Dom dziecka mieści się w os. Sławianka w rejonie pachta-aralskim w odległości 5 km od stacji kolejowej.

Pomieszczenia nie są odpowiednie dla kontyngentu dzieci, budynki są malutkie i niskie. Oświetlenie elektryczne.

W okresie 1941-1943 do pracy i szkół przekazano 72 os., z czego: do kołchozów 21, do szkół 28, do zakładów pracy 21, do sowchozów 2, do rodzin zastępczych i adopcji 4, zwrócono rodzicom 40 os.

Za 9 miesięcy 1944 r. skierowano do pracy 23, szkół 21 os., do rodzin zastępczych i adoptowano - .

Przy domu dziecka istnieje gospodarstwo pomocnicze. W roku 1944 obsiano 9,25 ha, z czego obsiano wg upraw: pszenicy – 2,5 ha; kukurydzy – 2 ha; buraków ćwikłowych – 0,5 ha; [nieczytelne] – 2 ha, warzyw – 5 ha.

Z własnego gospodarstwa pomocniczego zebrano plon: ziemniaków 3 t; pomidorów – 1 t; buraków ćwikłowych – 2 t. Prócz tego dom dziecka zaopatruje się w warzywa za pośrednictwem Sławiańskiego oddziału Obwodowego Wydziału Handlu.

Dom dziecka posiada zwierzęta: krów – 6; cieląt – 7.

Stan sanitarny domu dziecka jest zadowalający, są izolatka, pralnia i pielęgniarka.

W domu dziecka wprowadzono plan dnia, który jest przestrzegany. Dyrektor domu dziecka i jego zastępca ds. wychowawczych, a także wychowawcy mają plany pracy, które są realizowane.

Przy domu dziecka działają kółka: chóralne, teatralne i wychowania fizycznego.

Wyniki nauczania w roku szkolnym 1943-1944 w tym domu dziecka są następujące: wszyscy wychowankowie (69 os.) objęto nauką, promowano do następnych klas 59, 5 miało egzaminy poprawkowe jesienią, a na następny rok pozostawiono 5.

Kierownik Wydziału Domów Dziecka (Pikulin)

Inspektor ds. domów dziecka (Łysowa)

[Maszynopis w języku rosyjskim, tłum. Janusz Kobryń]
A.O.Sz. F.121, op.1, sw. 195, d. 1971, s.26

sobota, 16 listopada 2024

Raport o Czubarowskim Domu Dziecka w rejonie aryskim

Południowo-Kazachstański Obwodowy Wydział Oświaty

Raport № 12 o Czubarowskim Domu Dziecka w rejonie aryskim na dzień 20 listopada 1944 r.

Dyrektor domu dziecka Kowaliowa Jakatierina Siemionowna urodzona w roku 1903, wykształcenie niepełne średnie, członek KP(b)K, ogólny staż pracy w domach dziecka 24 lata, w tym domu dziecka pracuje od 1942.

Dom dziecka został ewakuowany z miejscowości Gundorowka w obwodzie rostowskim. Przybył 12 I 1942 r z kontyngentem dzieci 155 i został umieszczony w os. Czubarowka w rejonie aryskim. Dom dziecka znajduje się w odległości 25 km od linii kolejowej.

Planowy kontyngent dzieci wynosi 145 os., faktycznie na dzień 20 XI przebywa w nim 120 os.

Dom dziecka zajmuje pomieszczenia zbudowane z niepalonej cegły [saman], są to: sypialnie – 6; jedna sala przeznaczona na izolatkę; jedna na klub. Są pralnia i pielęgniarka. W salach podłogi są gliniane. W domu dziecka panuje ścisk z powodu braku łóżek, pościeli i odzieży.

Przy domu dziecka istnieje gospodarstwo pomocnicze. W roku 1944 obsiano 10 ha, z czego: pszenicy – 5 ha; kukurydzy – 2 ha; ziemniaków – 0,75 ha; warzyw – 2,25 ha.

Z własnego gospodarstwa pomocniczego przygotowano zapasy na okres zimowy: ziemniaków 5 t; kapusty – 4 t; pomidorów – 2,5 t; ogórków – 1,5 t; buraków ćwikłowych – 4,5 t; cebuli – 0,7 t; pszenicy – 1 t.

Ogółem wg przyjętych norm dla kontyngentu dzieci w Czubarowskim Domu Dziecka potrzeba 9 t warzyw, a przygotowano zapas 18,2 t.

Dom dziecka posiada zwierzęta: koni – 3; krów – 8; cieląt 3; wołów roboczych – 2; owiec – 25; świń – 2.

Stan sanitarny domu dziecka jest zadowalający. W domu dziecka jest plan dnia, który jest przestrzegany. Dyrektor i zastępca ds. wychowawczych mają plany pracy. W domu dziecka działają kółka teatralne, akrobatyczne. Działa organizacja pionierów licząca 58 członków.

W latach 1941-1943 skierowano do pracy 81 os., z czego do kołchozów 45, do zakładów pracy 6, do szkół 34. Do rodzin zastępczych i adopcji przekazano 8 [dopisek ręczny] zwrócono rodzicom 11.

Kierownik Wydziału Domów Dziecka (Pikulin)

Inspektor ds. domów dziecka (Łysowa)

[Maszynopis w języku rosyjskim, tłum. Janusz Kobryń]

A.O.Sz. F.121, op.1, sw. 195, d. 1971, s.25

Raport o Domu Dziecka № 11 w rejonie czymkienckim

Południowo-Kazachstański Obwodowy Wydział Oświaty

Raport № 11 o Domu Dziecka № 11 w rejonie czymkienckim, karatiubińska rada wiejska, na dzień 20 listopada 1944 r.

Dyrektor domu dziecka Asanow Kiriłł Asanowicz urodzony w roku 1909, wykształcenie wyższe pedagogiczne nieukończone, członek KP(b)K, pracuje w tym domu dziecka od 1941, ogólny staż pracy 15 lat.

Dom dziecka działał przed wojną, obecnie ma charakter mieszany, dołączono do niego 52 os. z ewakuowanego Azowskiego Domu Dziecka № 2 z obwodu rostowskiego, przybyłego 4 XII 41 r. i 38 os. z Krymskiego Domu Dziecka przybyłego 10 X 42 r.

Planowy kontyngent domu dziecka wynosi 146 os., faktycznie na dzień 20 XI 44 r. przebywa w nim 48 os.

Dom dziecka mieści się w czterech budynkach w różnych miejscach na terenie karatiubińskiej rady wiejskiej, z czego: dwa budynki zajęte na sypialnie, 1 na stołówkę i klub. Pomieszczenia nie są zbyt dobrze przystosowane na potrzeby domu dziecka – są niskie. Dom dziecka znejduje się w odległości 10 km od stacji kolejowej Czimkient. Oświetlenie naftowe.

W okresie 1941-1943 do pracy przekazano 112 os., z czego: do zakładów pracy 54 os., do kołchozów 14, do szkół 44, do rodzin zastępczych 2, adopcji 1, zwrócono rodzicom 68 os.

Przy domu dziecka istnieje gospodarstwo pomocnicze. W roku 1944 powierzchnia zasiewów wynosiła 20,4 ha, z czego obsiano: pszenicy – 8 ha; jęczmienia – 2 ha; owsa – 0,5 ha; kukurydzy – 2 ha; ziemniaków – 2 ha; buraków ćwikłowych – 1 ha; warzyw – 5,4 ha.

Z własnego gospodarstwa pomocniczego przygotowano zapasy na okres zimowy: ziemniaków 1,5 t; kapusty – 7,5 t; pomidorów – 6 t; ogórków – 1 t; buraków ćwikłowych – 11,5 t; cebuli – 1,2 t; marchwi – 1,2 t; pszenicy – 3 t; kukurydzy – 1,5 t. Kiszenie warzyw wykonano.

Dom dziecka posiada zwierzęta, ogółem 75 szt, z czego: koni – 4; krów – 30; cieląt 26; wołów roboczych – 6.

Działają dwie pracownie: krawiecka, w której uczy się 15 wychowanków oraz szewska – 10 wychowanków. Pracownie nie są wyposażone, brakuje surowca. Kontrola w sierpniu 1942 r. wykazała, że stan sanitarny domu dziecka jest niezadowalający. Dzieci wyglądają niechlujnie. Włosy długie, pościel brudna itd.

Praca wychowawcza zorganizowana w sposób niezadowalający. Istnieje plan dnia, ale nie jest przestrzegany. Dyrektor domu dziecka posiada plany nauczania i wychowawczy, takie plany posiadają też wychowawcy, ale są one opracowane schematycznie, bez podziału na dni, brak dokumentacji realizacji planów.

Przy domu dziecka działają kółka teatralne i chóralne, ale ich praca jest nieregularna.

Wyniki nauczania w roku szkolnym 1943-1944: z ogólnej liczby wychowanków 134 os. nauką objęto 114; nieobjętych 20. Z tego: przedszkolaków 7, przerośniętych 8. nowoprzybyłych 2, chorych 3. Ze 114 dzieci promowano do następnych klas 106, na następny rok pozostawiono 8, wzorowych 23, opóźnionych 8.

Przygotowanie do zimy: dom dziecka zakończył remont pomieszczeń mieszkalnych i przeznaczonych dla zwierząt, ale jakość wykonania prac, a zwłaszcza tynków, jest niezadowalająca. Zakończono naprawę odzieży i pościeli. Zapas pasz dla zwierząt w pełni przygotowany. Zgromadzono zapas opału na okres zimowy, ponadto dom dziecka pomaga w tym zakresie przedszkolnym domom dziecka w mieście. Kadra pedagogiczna domu dziecka nie jest skompletowana – brakuje dwóch wychowawców i zastępcy dyrektora ds. wychowawczych. Wychowawcy pracujący w domu dziecka nie pracują wcale nad podwyższeniem swoich kwalifikacji.

Obwodowy Wydział Oświaty na naradzie w miesiącu październiku, a także w swoim rozkazie zwrócił uwagę dyrektora, tow. Asanowa, na wymienione wyżej uchybienia i konieczność podjęcia działań w celu ich likwidacji. Prócz tego Obwodowy Wydział Oświaty wziął ten dom dziecka pod szczególną kontrolę.

Kierownik Wydziału Domów Dziecka (Pikulin)

Inspektor ds. domów dziecka (Łysowa)

[dopisek ręczny]

21 XI za 9 miesięcy do pracy skierowano 49, do szkół 4, do adopcji 1, w latach 1941-44 zwrócono rodzicom 68 os.

[Maszynopis w języku rosyjskim, tłum. Janusz Kobryń]

A.O.Sz. F.121, op.1, sw. 195, d. 1971, s.24

piątek, 15 listopada 2024

Raport o Dżuwalińskim (Krasno-Limańskim) Domu Dziecka

Południowo-Kazachstański Obwodowy Wydział Oświaty

Raport № 10 o Dżuwalińskim (Krasno-Limańskim) Domu Dziecka na dzień 20 listopada 1944 r.

Dyrektor domu dziecka Nigaj Aleksandr Pietrowicz, urodzony w roku 1920, wykształcenie wyższe, kandydat KP(b)K, staż pracy pedagogicznej 6 lat, pracuje w tym domu dziecka od 1943.

Dom dziecka ewakuowany z Krasnego Limanu w obwodzie stalińskim. Przybył 12 XII 41 r. z kontyngentem dzieci 152 os. Rozmieszczony w osadzie Burnoje-Oktiabrskoje w rejonie dżuwalińskim.

Planowy kontyngent domu dziecka wynosi 116 os., na dzień 20 XI 44 r. faktycznie przebywa w nim 140 os.

Dom dziecka znajduje się w odległości 12 km od stacji kolejowej Burnoje.

W okresie 1941-1943 do pracy i adopcji przekazano 94 os., z czego: do sowchozów 23 do kołchozów 1, do zakładów pracy 6, do szkół 61, do rodzin zastępczych i adopcji 3,

Za 9 miesięcy 1944 r. skierowano do pracy i szkół [nieczytelne], adoptowano - .

W okresie 1941-1943 zwrócono rodzicom 14 os.

Przy domu dziecka są izolator, pralnia, lekarz.

Do objęcia funkcji dyrektora przez tow. Nigaja dom dziecka znajdował się ciężkim położeniu. Były dyrektor tego domu dziecka, Kliuszniczenko, doprowadził go stanu riuny: łóżek, materacy, pościeli, bielizny nie było w ogóle, dzieci spały na podłodze, głodowały, dom dziecka był w antysanitarnym stanie, gospodarstwo pomocnicze nie było zorganizowane, instytucje handlowe źle zaopatrywały placówkę w żywność. W efekcie tego wszystkiego było tam wiele osłabionych i wycieńczonych dzieci.

Tow. Nigaj wykonał ogrom pracy aby poprawić warunki w domu dziecka. Stan odżywienia i zdrowotność dzieci znacznie się poprawiły, obecnie stan odżywienia dzieci jest dobry, dzieci są zdrowe. Pomieszczenia domu dziecka są wyremontowane. Kuchnia, stołówka, izolatka są wyposażone.

Dom dziecka dobrze zorganizował gospodarstwo pomocnicze o powierzchni 15 ha, na których w roku 1944 zasiano: pszenicy – 2 ha; jęczmienia – 1 ha; kukurydzy – 4 ha; ziemniaków – 2 ha; buraków ćwikłowych 1 ha; warzyw 5 ha.

Ze zbiorów własnego gospodarstwa pomocniczego przygotowano zapasy na okres zimowy: ziemniaków – 0,5 t; kapusty – 0,5 t; buraków ćwikłowych – 20 t; cebuli – 400 kg; marchwi – 200 kg; pszenicy – 200 kg; kukurydzy – 300 kg; jęczmienia – 900 kg. Warzyw nie zakiszano.

Pogłowie zwierząt w gospodarstwie pomocniczym przy domu dziecka: koń – 1; cielęta – 2; krowy – 2.

Stan sanitarny domu dziecka jest dobry.

Dom dziecka posiada plan dnia, który jest ściśle realizowany.

Dyrektor domu dziecka oraz wychowawcy mają plany pracy.

Praca wychowawcza jest zorganizowana na dobrym poziomie. Założone organizacje pionierskie pracują dobrze.

Przy domu dziecka działają kółka: teatralne i chóralne, które do tej pory dobrze pracowały zgodnie z planem, ale w ostatnich miesiącach poziom pracy wychowawczej obniżył się, co ustalono w czasie kontroli pod koniec listopada br.

Wyniki nauczania w roku szkolnym 1943/1944 są następujące: z ogólnej liczby wychowanków 87, nauką objęto 79, nie objęto 8 – wyłącznie nowoprzybyli. Promowanych do następnych klas 77, repetentów 2, wzorowych 12, opóźnionych [nieczytelne].

Na okres lata dom dziecka wywiózł wszystkie 70 dzieci na letni obóz na terenie jednostki wojskowej, gdzie znajduje się wiele odpowiednich zabudowań obozowych. Umożliwiło to właściwe zakwaterowanie dzieci. Dzieci otrzymywały pełnowartościowe wyżywienie i w ogóle w tym domu dziecka dzieci otrzymują cztery posiłki dziennie.

Ogromną pomoc na rzecz domu dziecka okazuje dyrektor sowchozu, Bohater Związku Radzieckiego Wipniwieckij [?].

Remont pomieszczeń mieszkalnych i przeznaczonych dla zwierząt zakończony. Zgromadzono zapasy paszy dla zwierząt na okres zimowy. Zapasy warzyw na okres zimowy w pełni zgromadzone – tylko burak ćwikłowy, ponieważ nie przeprowadzono kiszenia warzyw. Nie przygotowano zapasu opału na zimę. Jest umowa z sowchozem „Kauczuksowchoz” na 90 ton koksu, oraz przydział węgla z kopalni „Nurundaj”ale opał ten w ciągu całego lata i po dzień dzisiejszy nie jest dowieziony. Dopiero teraz, pod koniec listopada, zaczęto transport opału.

W związku z miesięczną akcją likwidacji zjawiska dzieci bez nadzoru tj. bezdomnych a także bez rodziców lub opiekunów [biezprozornosti i bieznadzornosti] i z decyzjami Obwodowego Komitetu Wykonawczego i Komitetu Obwodowego KP(b)K rejonowe i miejscowe instytucje na rzecz domu dziecka okazują następującą pomoc:
  1. Dyrektor „Kauczuksowchozu”, Bohater Związku Radzieckiego Wipniwieckij dał 5 wozów do transportu węgla dla domu dziecka.
  2. Dyrektor MTS w Burnem i dyrektor Kazańskiej MTS zobowiązali się w terminie do 25 XII br. przydzielić samochody do przewozu 25 t węgla.
  3. Rejonowy Komitet Wykonawczy zaproponował wszystkim kołchozom rejonu, a także innym instytucjom wykonanie 150 łóżek dla domu dziecka, a także zebranie naczyń kuchennych wśród ludności i instytucji.
  4. Przydzielono dodatkowe pomieszczenia w celu rozładowania zagęszczenia w domu dziecka. Kołchozy im. Stalina[?], im. Czkałowa i „Put` Lenina” własnymi siłami rozpoczęły już remont tych pomieszczeń. Odpowiedzialny za wykonanie tych remontów jest przewodniczący Burno-Oktiabrskiej Rady Wiejskiej, tow. Szynkarok.
Kadra pedagogiczna domu dziecka jest niekompletna, brak zastępcy dyrektora ds. wychowawczych oraz dwóch wychowawców.

Kierownik Wydziału Domów Dziecka (Pikulin)
Inspektor ds. domów dziecka (Łysowa)

[Maszynopis w języku rosyjskim, tłum. Janusz Kobryń]

A.O.Sz. F.121, op.1, sw. 195, d. 1971, s.23

czwartek, 14 listopada 2024

Raport o Domu Dziecka № 8 dla dziewcząt w rejonie aryskim

Południowo-Kazachstański Obwodowy Wydział Oświaty

Raport № 9 o Domu Dziecka № 8 dla dziewcząt w rejonie aryskim na dzień 20 listopada 1944 r.

Dyrektor domu dziecka Gajmullin Abdrachman, wykształcenie niepełne wyższe, członek KP(b)K, staż pracy 9 miesięcy, pracuje w tym domu dziecka od 1944.

Dom dziecka działał przed wojną, obecnie ma charakter mieszany, dołączono do niego, ewakuowany z obwodu stalingradzkiego, Razdołowski Dom Dziecka, przybyły 20 XI 41 r. z kontyngentem dzieci 92 os.

W okresie 1941-1943 do zakładów pracy przekazano 6 os., do kołchozu 1 do sowchozów 23, do szkół 61, do rodzin zastępczych i adopcji 3, zwrócono rodzicom 77 os.

Za 9 miesięcy 1944 r. skierowano do pracy i szkół 17 os., zwrócono rodzicom 12 os, do rodzin zastępczych i adopcji 1 os.

Planowy kontyngent domu dziecka wynosi 115 os., faktycznie na dzień 20 XI 44 r. przebywa w nim 120 os.

Dom dziecka mieści się w pobliżu stacji Aryś. Pomieszczenia są dostosowane, oświetlenie naftowe, wyposażenie w zasadzie wystarczające, jednocześnie bardzo potrzebne są tu odzież i obuwie. Posiadana odzież nie nadaje się do użytku. Ubrania i pościel nie są naprawiane, dzieci i pracownicy domu dziecka niestaranie traktują własność domu dziecka.

Przy domu dziecka istnieje duże gospodarstwo pomocnicze, głównie prod. zwierzęcej. W roku 1944 powierzchnia zasiewów wynosiła 10,2 ha, z czego obsiano: pszenicy – 5 ha; jęczmienia – 2 ha; owsa – 0,5 ha; prosa – 0,5 ha; kukurydzy – 1,28 ha; ziemniaków – 1 ha; buraków ćwikłowych – 1 ha; warzyw – 1,25 ha.

Z własnego gospodarstwa pomocniczego zebrano: ziemniaków 0,5 t; kapusty – 1 t; pomidorów – 300 kg; cebuli – 400 kg. Z zasiewów zbóż nie zebrano niczego, ze względu na brak możliwości nawadniania.

Pogłowie zwierza wynosiło ogółem 1580 szt, z czego: koni – 8; krów – 74; cieląt 153; wołów roboczych – 19; kóz i owiec – 1270; wielbłądów – 2; osłów – 4. Dom dziecka zaopatruje się w produkty mleczne i mięso ze swojego gospodarstwa, część z nich w ramach przydziałów Obwodowy Wydział Oświaty przeznacza na pomoc innym domom dziecka.

Mimo dobrej bazy materialnej i dużych możliwości zorganizowania pracy wychowawczej, a także stan sanitarny jest całkowicie niezadowalający [tak w dokumencie].

Brak izolatki i pielęgniarki, lekarz dostępny jest w domu dziecka tylko dwa razy w tygodniu. Swojej łaźni [bani] dom dziecka nie posiada. Dzieci chodzą do łaźni do jednostki wojskowej, która patronuje domowi dziecka. Dzieci są brudne, niechlujne, ubrania są porwane, pościel brudna, podwórze domu dziecka pełne śmieci.

Stan sanitarny kuchni niezadowalający.

Praca wychowawcza w domu dziecka zorganizowana w sposób całkowicie niezadowalający. Planów kwartalnych brak, plany kalendarzowe są sporządzone nieprawidłowo i niedbale, plan dnia nie jest przestrzegany, brak biblioteki i kółek zainteresowań. Praca pionierów nie zorganizowana – brak drużynowego.

Naprawa odzieży i pościeli na dzień 25 X nie była jeszcze zakończona. Dom dziecka jest zaopatrzony w opał na okres grzewczy. Remont pomieszczeń zakończony, za wyjątkiem szklenia okien.

Rozkazem Obwodowego Wydziału Oświaty zwrócono uwagę dyrektorowi, tow. Gajmullinowi, na całkowicie niezadowalającą organizację pracy wychowawczej i antysanitarny stan domu dziecka. Nakazano podjęcie zdecydowanych działań celu usunięcia stwierdzonych uchybień. W celu okazaniu pomocy Obwodowy Wydział Oświaty delegował swojego pracownika.

Kierownik Wydziału Domów Dziecka (Pikulin)

Inspektor ds. domów dziecka (Łysowa)

[Maszynopis w języku rosyjskim, tłum. Janusz Kobryń]

A.O.Sz. F.121, op.1, sw. 195, d. 1971, s.22

Raport o Sary-Agaczewskm Domu Dziecka

Południowo-Kazachstański Obwodowy Wydział Oświaty

Raport № 8 o Sary-Agaczewskm Domu Dziecka w tymże rejonie na dzień 20 listopada 1944 r.

Dom dziecka na ewakuacji, przybył 20 XI 41 r. z Ordżonikidze w obwodzie stalińskim z kontyngentem dzieci 130 os. i rozmieszczony został w miejscowości Sary-Agacz.

W okresie 1941-1943 do pracy i adopcji przekazano 148 os., z czego do kołchozów i sowchozów 25, do zakładów pracy 38, do szkół 81, do rodzin zastępczych i adopcji 4, zwrócono rodzicom 40 os.

Za 9 miesięcy 1944 r. skierowano do pracy i szkół 2, zwrócono rodzicom 23 os, [dopisek ręczny] do zakładów pracy 30.

Planowy kontyngent 128 os., faktycznie na dzień 20 XI 44 r. przebywa 120 os.

Pomieszczenia domu dziecka są odpowiednie, wysokie i jasne. Są tu 3 sale pracy, wyposażenie niedostateczne, brakuje stołów, krzeseł, szafek nocnych itp.

Dom dziecka znajduje się w odległości 3 km od stacji kolejowej.

Dom dziecka posiada gospodarstwo pomocnicze: planowana na rok 1944 powierzchnia zasiewów wyniosła 30 ha, faktycznie obsiano 18 w tym: pszenicy – 5 ha; jęczmienia – 5 ha; kukurydzy – 2 ha; ziemniaków – 0,8 ha; buraków ćwikłowych 0,5 ha; warzyw 4,2 ha. Zapasy warzyw na okres zimowy są niedostateczne. Zgodnie z ustanowionymi normami dla kontyngentu dzieci w Sary-Agaczewskim Domu Dziecka potrzebnych jest 8 t warzyw, tymczasem posiadany zapas to 6,4 t.

Pogłowie zwierząt: koni – 1; krów – 5; byczków – 4; wołów roboczych – 2; owiec – 31.

Stan sanitarny domu dziecka jest zadowalający. Jest izolator, jest także pielęgniarka.

Praca wychowawcza domu dziecka jest zaplanowana. Dyrektor posiada roczny plan pracy, wychowawcy mają plany na kwartalne, brak natomiast u wychowawców planów dziennych. Jest rozkład dnia i jest on przestrzegany. Na dzień 20 X 44 r. sytuacja z przygotowaniem domu dziecka [do sezonu zimowego] była trudna. W celu podjęcia przygotowań domu dziecka do zimy delegowano do tego domu dziecka zastępcę ds. nauczania Obwodowego Wydziału Oświaty i do 20 XI sytuacja domu dziecka uległa znacznej poprawie.

W chwili obecnej dom dziecka jest w pełni zaopatrzony w opał i warzywa.

Realizując decyzję Obwodowego Wydziału Oświaty oraz Obwodowego Komitetu KP(b)K z dn. 2 XI br. i w związku z trwającą miesięczną akcją likwidacji zjawiska dzieci bez nadzoru tj. bezdomnych a także bez rodziców lub opiekunów [biezprozornosti i bieznadzornosti] dom dziecka otrzymał ogromną pomoc przy organizacji pracy i przygotowaniach do zimy:
  1. Realizując decyzję Rejonowego Komitetu Wykonawczego i Biura Rejonowego Komitetu KP(b)K zorganizowano przy domu dziecka patronacką radę honorową, w tym kierownictwo kołchozów „Dieniżoł”, „Dżan-Aryk”, sowchozu „Darbaza”i „Sadwintriestu”.
  2. Kołchoz przydzielił 15 ha gruntów mających możliwość nawadniania, prócz tego przekazano działkę dzieciom średniej szkoły.
  3. Kierownictwa Rejonowego Zakładu Komunalnego, Rejonowego Komitetu Wykonawczego i Komitetu Rejonowego KP(b)K zaproponowały doprowadzenie do domu dziecka elektrycznego oświetlenia, radia i telefonu.
  4. Kołchozom i przedsiębiorstwom wydano dyspozycje dotyczące wydzielenia transportu do przewozu opału dla domu dziecka.
  5. Rejonowej Spółdzielni Spożywców polecono zapewnienie zdecentralizowanych dostaw warzyw na zimę.
  6. Domowi dziecka przydzielono dwie pary wołów, troje prosiąt, kozy i in.
  7. Złożono zamówienie na 50 łóżek dla domu dziecka. Obecnie dom dziecka jest w pełni zaopatrzony na zimę w opał i warzywa.
W roku szkolnym 1943/1944 Sary-Agaczewski Dom Dziecka osiągnął następujące wyniki: z ogólnej liczby wychowanków 134 os. nauką objęto 100; nieobjętych 14. Z tego: przedszkolaków 4, przerośniętych 3. nowoprzybyłych 5, chorych 2 os. Promowanych do następnych klas 93, do egz. poprawkowych jesienią 6, repetentów 1, wzorowych 19, opóźnionych 7.

Przy domu dziecka działają kółka: chóralne, teatralne, rękodzielnicze, baletowe.

Dom dziecka potrzebuje odzieży: płaszczy 50, ubrań i sukienek 120, bielizny 250, koców 70, prześcieradeł 80.

Dom dziecka szczególnie potrzebuje tych rzeczy, ponieważ planowane jest zwiększenie ilości miejsc dla przyjęcia nowego kontyngentu dzieci.


Kierownik Wydziału Domów Dziecka (Pikulin)

Inspektor ds. domów dziecka (Łysowa)

[Maszynopis w języku rosyjskim, tłum. Janusz Kobryń]

A.O.Sz. F.121, op.1, sw. 195, d. 1971, s.21

środa, 13 listopada 2024

Raport o Domu Dziecka № 17 w rejonie tiulkubasskim

Południowo-Kazachstański Obwodowy Wydział Oświaty


Raport № 7 o Domu Dziecka № 17 w rejonie tiulkubasskim na dzień 20 listopada 1944 r.

Dyrektor domu dziecka Biering Tamara Iljewna, urodzona w roku 1912, wykształcenie wyższe, członek KP(b)K, staż pracy pedagogicznej 6 lat, pracuje w tym domu dziecka od 1942.

Dom dziecka działał przed wojną, obecnie ma charakter mieszany, włączono do niego Czerkasski Dom Dziecka, który przybył 4 XII 41 r. z kontyngentem dzieci 130 os. i Sielingrienski Dom Dziecka z obwodu stalingradzkiego, który przybył 10 XI 42 r. z kontyngentem dzieci 130 os

W okresie 1941-1943 do rodzin zastępczych i pracy przekazano 219 os., z czego do kołchozów 41 os., do sowchozów 18, do zakładów pracy 70, do szkół 65, do rodzin zastępczych 25, zwrócono rodzicom 74.

Za 9 miesięcy 1944 r. skierowano do pracy i szkół 69, adoptowano - .

Planowy kontyngent 250 os., faktycznie na dzień 20 XI 44 r. przebywa 180 os.

Brak pościeli, odzieży, obuwia i bielizny nie pozwala na właściwe wyposażenie domu dziecka zgodnie z planowym kontygentem. Na przykład: na 180 wychowanków jest tylko 100 łóżek i 80 materaców.

Dom dziecka rozlokowany jest w różnych budynkach wsi Wysokoje. Z tego 3 budynki przeznaczone na sypialnie, 1 na stołówkę, 1 na pracownie, część budynków zajmują mieszkania. Wyposażenie budynków w sprzęt jest całkowicie niedostateczne.

Przy domu dziecka są: łaźnia [bania], pralnia, izolatka.

Dom dziecka posiada duże gospodarstwo pomocnicze. Powierzchnia zasiewów w roku 1944 wyniosła 11 ha, na których zasiano: pszenicy – 7 ha; jęczmienia – 3 ha; prosa – 1 ha; kukurydzy – 1 ha; ziemniaków – 1 ha; grochu 0,5 ha; warzyw 2,5 ha. Plony niskie – nie było możliwości nawadniania zasiewów.

Ze zbiorów własnego gospodarstwa pomocniczego przygotowano zapasy na okres zimowy: ziemniaków – 1 t; kapusty – 1 t; pomidorów – 800 kg; ogórków – 800 kg; buraków ćwikłowych – 2 t; cebuli – 200 kg; pszenicy – 4 t; kukurydzy – 800 kg; jęczmienia – 2 t; prosa – 0,5 t.

Zgodnie z normami zatwierdzonymi przez Radę Komisarzy Ludowych dla kontyngentu Domu Dziecka № 17 potrzeba 15 ton warzyw, a zgromadzono 6,8 tony.

Przy domu dziecka działają warsztaty: krawiecki, stolarski, szewski. Pracują one niesystematycznie. Warsztaty są źle zorganizowane i nie posiadają surowców. Stan sanitarny zadowalający.

Dyrektor domu dziecka, jego zastępca ds. wychowawczych oraz wychowawcy posiadają plany pracy, których wykonanie jest systematycznie kontrolowane.

W roku szkolnym 1943/1944 Dom Dziecka № 17 osiągnął następujące wyniki: z ogólnej liczby wychowanków 227 os. nauką objęto 192; nieobjętych 35. Z tego: przedszkolaków 5, nowoprzybyłych 25, chorych 5. Promowanych do następnych klas 170, do egz. poprawkowych jesienią 10, repetentów 12, wzorowych 14, opóźnionych 22.

Przed rozpoczęciem nowego roku szkolnego budynki szkolne były całkowicie wyremontowane. Grupy tworzone są według wieku, dzieci uczęszczają regularnie, bez spóźnień. Na początku roku szkolngo wybrano liczący 15 osób samorząd uczniowski. Dom dziecka jest w ciągłym kontakcie ze szkołą, wychowawcy odwiedzają szkołę, są obecni na lekcjach itd.

Przy domu dziecka działają kółka: teatralne, chóralne. Siłami wychowanków organizowane są koncerty muzyczne we wsi i w domu dziecka. W trakcie kontroli placówki w miesiącu czerwcu ujawniono fakty świadczące o słabej dyscyplinie wśród wychowanków domu dziecka.

Przygotowania do zimy. Remont pomieszczeń mieszkalnych i przeznaczonych dla zwierząt zakończony od koniec listopada, z lekkim opóźnieniem. Pozostają nieznaczne uchybienia. Pasza dla zwierząt przygotowana na cały okres zimowy. Zapasy warzyw, co widać na podstawie przytoczonych wyżej danych, są niedostateczne. Dom dziecka prowadzi zdecentralizowane zakupy w kołchozach.

Opału na zimę brak. Z niezbędnych wg planu 56 ton paliwa umownego zgromadzono tylko 34. Dopiero teraz, w listopadzie, dom dziecka zaczął przewozić z kopalni przydzielony, w ilości 80 ton, węgiel.

Kadra wychowawcza domu dziecka ma niskie kwalifikacje, wykształcenie 7-letnie i niedostateczne doświadczenie w pracy. W domu dziecka potrzeba wychowawców.

Zgodnie z decyzją Obwodowego Komitetu Wykonawczego i Obwodowego Komitetu KP(b)K dom dziecka powinien wypełnić planowany kontyngent i zwiększyć kontyngent dzieci. W związku z tym koniecznie trzeba dostarczyć odzież i pościel: palta 230, obuwie, odzież wierzchnią i sukienki 280, bielizna osobista 250, koców 170, prześcieradeł 180.

Kierownik Wydziału Domów Dziecka (Pikulin)

Inspektor ds. domów dziecka (Łysowa)

[Maszynopis w języku rosyjskim, tłum. Janusz Kobryń]

A.O.Sz. F.121, op.1, sw. 195, d. 1971, s.20

Raport o Woroneskim Przedszkolnym Domu Dziecka w Czimkiencie


Południowo-Kazachstański Obwodowy Wydział Oświaty


Raport № 6 o Woroneskim Przedszkolnym Domu Dziecka w Czimkiencie na dzień 20 listopada 1944 r.

Dyrektor domu dziecka Topczijewa Warwara Pietrowna, urodzona w roku 1910, wykształcenie średnie, członek KP(b)K, pracuje w tym domu dziecka od 1941, staż pracy 10 lat.

Dom dziecka ewakuowano z rejonu gołosnowskiego w obwodzie woroneskim z kontyngentem dzieci 60 os. przybył 5 XI 41 r. i był rozlokowany w budynku szkoły III Międzynarodówki w Czimkiencie. Pomieszczenia nie były przystosowane dla domu dziecka. W celu polepszenia warunków mieszkalno-bytowych w miesiącu maju 1944 r. Woroneski Dom Dziecka został przeniesiony do lepszej lokalizacji – na ul. Sowietską № 5. Wyremontowane pomieszczenia domu dziecka składają się z 8 dużych i jasnych sal, z czego: 2 przeznaczone na sypialnie; 2 na stołówki; 1 na kuchnię; magazyn; pralnia. W domu dziecka jest duże pomieszczenie klubu. Oświetlenie elektryczne.

Planowy kontyngent domu dziecka wynosi 90 os., na 20 XI br. przebywa w nim 80 dzieci.

W okresie 1941-1943 do rodzin zastępczych i adopcji przekazano 22 os. Za 9 miesięcy 1944 – 1, [dopisek ręczny] zwrócono rodzicom 53.

Gospodarstwa pomocniczego przy domu dziecka nie ma. Zasiewy w roku 1944 wyniosły 0,75 ha: buraków ćwikłowych 0,25 ha; pomidorów i ogórków 0,5 ha.

Stan sanitarny i warunki mieszkalno-bytowe w związku z przeniesieniem do nowych pomieszczeń znacznie się polepszyły i są zadowalające. Jest pielęgniarka, zachorowań epidemicznych nie było.

Przygotowania do zimy: remont kapitalny i wyposażanie pomieszczeń ukończono na czas. Zakończono także naprawę odzieży, obuwia i pościeli. Dom dziecka zaopatrzony jest w opał. W warzywa dom dziecka zaopatruje się za pośrednictwem Miejskiego Wydziału Handlu.

Ilość kadry pedagogicznej jest w zasadzie wystarczająca (brak wychowawczyni na zmiany).

Dyrektor domu dziecka posiada roczny plan, wychowawcy plany kwartalne i dzienne.

Praca wychowawcza w ostatnim czasie uległa znacznej poprawie i jest na zadowalającym poziomie.

Kierownik Wydziału Domów Dziecka (Pikulin)

Inspektor ds. domów dziecka (Łysowa)

[dopisek ręczny] do szkolnych domów dziecka przekazano 81


[Maszynopis w języku rosyjskim, tłum. Janusz Kobryń]

A.O.Sz. F.121, op.1, sw. 195, d. 1971, s.19

wtorek, 12 listopada 2024

Raport o Starobielskim Przedszkolnym Domu Dziecka w Czimkiencie


Południowo-Kazachstański Obwodowy Wydział Oświaty


Raport № 5 o Starobielskim Przedszkolnym Domu Dziecka w Czimkiencie na dzień 20 listopada 1944 r.

Dyrektor domu dziecka Zamiłowa Zinaida Fiodorowna, urodzona w roku 1906, wykształcenie średnie pedagogiczne, członek KP(b)K, pracuje w tym domu dziecka od lutego 1942, staż pracy pedagogicznej 25 lat.

Dom dziecka ewakuowano ze Starobielska w obwodzie woroszyłowgradzkim z kontyngentem dzieci 113 os. i był rozlokowany w budynku dawnej szkoły dla głuchoniemych przy ulicy Puszkińskiej № 3.

Planowy kontyngent domu dziecka wynosi 108 os., na 20 XI br. przebywa w nim 90 dzieci.

Dom dziecka dysponuje 9 pomieszczeniami, z których: 4 zajmują sypialnie, 3 stołówki, 1 przeznaczone na izolatkę. Oświetlenie elektryczne. Przy domu dziecka jest pralnia. Wyposażenie domu dziecka jest niedostateczne.

W okresie 1941-1943 do rodzin zastępczych i adopcji oddano 17 os., za 9 miesięcy 1944 r. 5 os. [dopisek ręczny] zwrócono rodzicom 41.

Gospodarstwa pomocniczego przy domu dziecka nie ma. W roku 1944 dom dziecka obsiał ogród: buraków ćwikłowych 0,8 ha; ogórków 0,5 ha; pomidorów 0,5 ha.

Przygotowania domu dziecka do zimy: remont pomieszczeń i naprawa odzieży zakończone. Opał na zimę zgromadzono, w warzywa dom dziecka zaopatruje się za pośrednictwem Miejskiego Wydziału Handlu. Ilość kadry pedagogicznej wystarczająca.

Dyrektor posiada roczny plan pracy, wychowawcy plany kwartalne i dzienne. Są one systematycznie kontrolowane przez dyrektora domu dziecka. Stan sanitarny domu dziecka jest zadowalający, w placówce jest lekarz.

Mimo ograniczonych możliwości związanych z ograniczoną powierzchnią pomieszczeń dla dzieci w domu dziecka panuje zawsze czystość i porządek. Praca wychowawcza prowadzona jest na zadowalającym poziomie.

W latach 1943-1944 w domu dziecka przebywała grupa utalentowanych dzieci, wśród nich szczególnie zdolny siedmiolatek, Mitia Sarnatskij, uczestnik obwodowych olimpiad dziecięcej twórczości artystycznej w roku 1943. Na tych olimpiadach otrzymał dyplomy i zajął pierwsze miejsce. Obecnie Mitia Sarnatskij przebywa w Sajramskim Domu Dziecka № 14, dokąd został przeniesiony.

Z okazji 25-lecia pracy pedagogicznej i dobrej pracy w domu dziecka Południowo-Kazachstański Obwodowy Wydział Oświaty przekazał dyrektorce domu dziecka, tow. Zamiłowej, wyrazy wdzięczności i przedstawił jej kandydaturę do nagrody republikańskiej.


Kierownik Wydziału Domów Dziecka (Pikulin)

Inspektor ds. domów dziecka (Łysowa)


[Maszynopis w języku rosyjskim, tłum. Janusz Kobryń]

A.O.Sz. F.121, op.1, sw. 195, d. 1971, s.18

Raport o Lengierskim Domu Dziecka № 15

Południowo-Kazachstański Obwodowy Wydział Oświaty

Raport № 4 o Lengierskim Domu Dziecka № 15 na dzień 20 listopada 1944 r.

Dyrektor domu dziecka Kiczkimbajew Iljas Urawbajewicz, urodzony w roku 1907, wykształcenie niepełne wyższe pedagogiczne, staż pracy pedagogicznej 15 lat, w tym domu dziecka od roku 1943.

Dom dziecka istniał w okresie przedwojennym, obecnie ma charakter mieszany, włączono do niego ewakuowany Stalingradzki Dom Dziecka z kontyngentem dzieci 30 os.

Planowy kontyngent 175 os., faktycznie na dzień 20 XI stan wynosi 180 os. Dom dziecka znajduje się w os. Pierwomajewka, 12 km od stacji kolejowej Lengier. Budynki domu dziecka rozmieszczone się w różnych miejscach osady, jest izolator. Wyposażenie domu dziecka jest niedostateczne. Brakuje zwłaszcza pościeli, oświetlenie jest naftowe. W okresie 1941-1943 skierowano do pracy i rodzin zastępczych 74 os., z czego do zakładów pracy – 13; do kołchozu – 1; do nauki 58 os.; do rodzin zastępczych i adopcji – 14; zwrócono rodzicom – 143.

Przed mianowaniem tow. Kiczkimbajewa na stanowisko dyrektora Domu Dziecka № 15 placówka ta znajdowała się w ruinie, do czego doprowadził poprzedni dyrektor.

W czasie swojej pracy, od roku 1943, tow. Kiczkimbajew wyprowadził Dom Dziecka № 15 ze stanu ruiny i dobrze zorganizował jego pracę. Obecnie przy domu dziecka działa dobrze zorganizowane gospodarstwo pomocnicze o pow. 9 ha, z pogłowiem zwierząt 135 szt.

W roku 1944 dom dziecka obsiał: kukurydzy 0,5 ha; jęczmienia 2 ha; ziemniaków 0,5 ha; buraków ćwikłowych 0,5 ha; warzyw 4 ha; ryżu 1,5 ha. Z własnego gospodarstwa pomocniczego zebrano: ziemniaków 1 tona; kapusty 1 tona; buraków ćwikłowych 2 tony; cebuli 1 tona; kukurydzy 2 tony; jęczmienia 1 tona; ryżu 2 tony. Z ogólnej liczby zwierząt dom dziecka posiada: koni 6; krów 37; cieląt 15; wołów roboczych 6; owiec 61.

Praca wychowawcza prowadzona jest na zadowalającym poziomie. Dyrektor domu dziecka i wychowawcy mają swoje plany pracy. Postęp wykonania planów jest systematycznie kontrolowany. Dzieci uczą się w szkole na dwie zmiany. Dom dziecka jest w kontakcie ze szkołą. Szczególnie dobrze zorganizowana jest praca organizacji komsomolskiej i pionierskiej.

Za rok 1943/1944 dom dziecka osiągnął następujące wyniki: z ogólnej liczby wychowanków 162, objęto nauką 120, nie objętych 42, z czego: przedszkolaków 3; przerośniętych 2; nowoprzybyłych 10, chorych 11; z innych przyczyn 6; repetentów 6; wzorowych 6; opóźnionych 15.

Przy domu dziecka działają koła: chóralne, teatralne, wychowania fizycznego.

Przy domu dziecka działają warsztaty: krawiecka i szewska. Nauką zawodu objęto 30 osób.

Latem dom dziecka zorganizował obóz pionierski w sadzie owocowym w pobliżu swojego gospodarstwa pomocniczego, gdzie kurowało się 140 dzieci.

Remont pomieszczeń mieszkalnych i przeznaczonych dla zwierząt zakończył się w wyznaczonym czasie.

Przeprowadzono remont kapitalny i bieżący. Przydzielony węgiel, w ilości 40 ton, jest przywożony. Prócz węgla dom dziecka przygotował ok. 30 m³ drewna.

Nie zapewniono dostatecznej ilości kadr, potrzebni są wychowawcy.

Za dobrą pracę Obwodowy Wydział Oświaty przekazał dyrektorowi domu dziecka, tow. Kiczkimbajewowi, wyrazy wdzięczności i przedstawił jego kandydaturę do republikańskiego odznaczenia.

Kierownik Wydziału Domów Dziecka (Pikulin)

Inspektor ds. domów dziecka (Łysowa)

[Maszynopis w języku rosyjskim, tłum. Janusz Kobryń]

A.O.Sz. F.121, op.1, sw. 195, d. 1971, s.17

Raport o Domu Dziecka № 4 w Turkiestanie



Południowo-Kazachstański Obwodowy Wydział Oświaty



Raport № 3 o Domu Dziecka № 4 w Turkiestanie na dzień 20 listopada 1944 r.

Dyrektor domu dziecka Tupikow Aleksand Fiodorowicz, urodzony w roku 1895, bezpartyjny, wykształcenie średnie pedagogiczne, staż pracy pedagogicznej 18 lat, w tym w domach dziecka 17 lat. Przeniesiony do domu dziecka № 4 w miesiącu wrześniu b.r. z bostandyckiego domu dziecka, w którym pracował od roku 1941.

Dom Dziecka № 4 ma charakter mieszany, są w nim dzieci z ewakuowanego Kijowskiego Domu Dziecka № 10 z kontyngentem dzieci 102 os., który przybył 31 stycznia 1942 r. i Rożdiestwieno-Kamskiego Domu Dziecka z kontyngentem dzieci 120 os., przybyłego z obwodu woroneżskiego 15 XI 41 r.

Planowy kontyngent domu dziecka № 4 – 450 os., na dzień 20 XI br. było w nim 280 os. Dom dziecka znajduje się w Turkiestanie w odległości 6 km od stacji kolejowej. Rozmieszczony jest w dobrze wyposażonych pomieszczeniach i zaopatrzony w inwentarz trwały. Brak pozostałego wyposażenia, a zwłaszcza pościeli, odzieży i obuwia, co nie pozwala na umieszczenie w nim dodatkowej ilości dzieci, w ramach planowego kontyngentu.

W latach 1941-1943 skierowano do pracy 246 dzieci, w tym do zakładów pracy 35, na naukę zawodu 181, do rodzin zastępczych 3, zwrócono rodzicom 118 os. Za 9 mies. 1944 r. do pracy i na naukę skierowano 59 os., rodzicom zwrócono 40 os.

Przy domu dziecka istnieje gospodarstwo pomocnicze, planowana powierzchnia zasiewów na rok 1944 – 25 ha, faktycznie obsiano 12 ha. Niewykonanie planu tłumaczone jest tym, że grunty znajdują się w odległości 60 km, wiele z nich nie nadaje się do uprawy, nie ma możliwości nawadniania. To wszystko doprowadziło do tego, że zasiewy zbóż i warzyw przepadły. Taka sama sytuacja miała miejsce w latach poprzednich.

Pogłowie bydła: koni – 6; krów – 37; cieląt – 18; wołów roboczych – 2; kóz i owiec – 388; wielbłądów – 3.

Dom Dziecka № 4 jest najlepszy w obwodzie pod względem pracy dydaktyczno-wychowawczej, pracy organizacji dziecięcych i dziecięcej twórczości amatorskiej.

Wobec konieczności zmiany metod pracy domów dziecka zgodnie z wymaganiami czasów wojny i wykorzystując doświadczenia Makarenki, od początku roku 1943 wprowadzono tu nowe struktury samorządu dziecięcego, skierowane na wpojenie dzieciom nawyków wojskowych: zorganizowano sieć dowódców/drużynowych i grup we wszystkich rodzajach dziecięcej aktywności, sieć ta odgrywa znaczną rolę w organizacji pracy klubów, zajęć pozalekcyjnych, kółek i angażowaniu dzieci w te działania.

W domu dziecka wprowadzono przygotowanie wojskowe i służbę wartowniczą wychowanków.

1 X odbyły się wybory do rady drużynowych, zorganizowano następujące grupy: nauki i pracy – 2; dowódcze – 1; higieniczno-sanitarna - 1; kultury masowej – 1; gospodarcze – 2; muzyczna – 1; redakcyjna – 1. Do kierowania tymi grupami wyznaczono pedagogów.

W domu dziecka istnieją i dobrze pracują organizacje komsomolskie i pionierskie [do których należy]: komsomolców – 25; pionierów – 137; oktiabriat [dzieci 7-9 lat] – 58. Okazują one dużą pomoc dyrekcji w zakresie pracy domu dziecka.

Grupy pionierskie domu dziecka prowadzą korespondencję z żołnierzami na froncie, a także dawnymi pedagogami, wychowankami oraz wychowanką domu dziecka i żołnierką partyzantki ob. Liranczin, Bohaterem ZSRR majorem N. W. Rudym. W sztabie drużyny znajduje się dziennik korespondencji z żołnierzami na froncie.

Wyniki domu dziecka № 4 w roku szkolnym 1943-1944 są następujące: z całego kontyngentu dzieci (260), nauką objętych było 232; nie objętych 28, z czego przedszkolaków 4; przerośniętych 7; nowo przybyłych 10; chorych 7; promowanych do następnych klas 228; do egz.poprawkowych jesienią 3; repetentów 11; wzorowych 49; opóźnionych 14.

Do początku roku szkolnego dzieci były zapisane do szkoły, rozdzielone do klas. Wychowankowie są zaopatrzeni w podręczniki, przybory szkolne, art. piśmiennicze.

W Domu Dziecka № 4 działają koła: chóralne, teatralne, taneczne, instrumentów dętych, recytatorskie, muzyczne obejmujące 120 [?] os.

Pod kierownictwem instruktora przysposobienia wojskowego prowadzone są krótkie kursy, a absolwenci tych kursów prowadzą zajęcia przygotowania wojskowego. W roku 1943-1944 podczas przeglądu [przygotowania] wojskowego Dom Dziecka № 4 zajął pierwsze miejsce w rejonie i rozkazami Rejonowej Komendantury Wojskowej i Rejonowego Wydziału Oświaty otrzymał podziękowanie. 28 VII 44 r. dom dziecka zajął pierwsze miejsce w rejonowym konkursie twórczości dziecięcej. W roku szkolnym 1943-1944 dzieci z domu dziecka zebrały 412 kg ziół leczniczych i 3118 kg złomu.

Przy domu dziecka działają warsztaty przygotowujące do pracy w produkcji: krawiecki - 35 os; rękodzieła artystycznego – 27 os.; ślusarski – 20 os.; szewski – 15 os.

W domu dziecka dobrze zorganizowano letnią kampanię na rzecz poprawy stanu zdrowia, od 16 VII br. wszystkie dzieci (260) wyjechały do letniego obozu we wsi Kusz-Ata. W obozie zorganizowano szereg interesujących i zajmujących grupowych zajęć kulturalno-wychowawczych z zakresu twórczości dziecięcej.

Przygotowania do zimy. Zakończono naprawę odzieży, butów, pościeli, a także remonty pomieszczeń mieszkalnych i przeznaczonych dla zwierząt. Pasza dla zwierząt przygotowana. Dom dziecka nie jest zaopatrzony w warzywa. Opału dostarczono 73,5 t paliwa umownego, co stanowi 80% zapotrzebowania domu dziecka w sezonie zimowym.

W decyzji Obwodowej Rady z dn. 2 XI szczególne miejsce zajmuje sprawa gruntów rolnych.

Organom rejonowym zwrócono uwagę na bezduszny stosunek do potrzeb domu dziecka i polecono niezwłocznie przydzielić mu nadające się do uprawy i mające możliwości nawadniania grunty, zaopatrzyć wychowanków domu dziecka w warzywa i wykonać szereg innych działań, zgodnie z poleceniami Zast. Przew. Obwodowego Komitetu Wykonawczego i upoważnionego pracownika Obw. wydz. Oświaty.

W związku z miesięczną akcją likwidacji zjawiska dzieci bez nadzoru tj. bezdomnych a także bez rodziców lub opiekunów [biezprozornosti i bieznadzornosti] i koniecznością rozmieszczania wziętych z ulic dzieci Obwodowy Komitet Wykonawczy postanowił powiększyć dom dziecka o 200 miejsc, co jest możliwe, lecz wymaga zaopatrzenia domu dziecka w pościel, odzież, obuwie.

Z dobrą pracę starszy instruktor przysposobienia wojskowego Turkiestańskiego Domu Dziecka № 4 tow. Kołpakow N.F. otrzymał od Obwodowego Wydziału Oświaty wyrazy wdzięczności i przedstawił jego kandydaturę do republikańskiego odznaczenia.


Kierownik Wydziału Domów Dziecka (Pikulin)
Inspektor ds. domów dziecka (Łysowa)


[Maszynopis w języku rosyjskim, tłum. Janusz Kobryń]
A.O.Sz. F.121, op.1, sw. 195, d. 1971, s.16

piątek, 8 listopada 2024

Aczysaj, „Cmentarz na górze”



We wspomnieniach Sybiraków wymieniane są dwa miejsca pochówków w samym Aczysaju: „Cmentarz na górze” i Cmentarz Muzułmański. Na tej podstawie wyobrażałem sobie dwa cmentarze, które można by porównać do naszych cmentarzy wiejskich. Na miejscu, w trakcie prac terenowych możliwych dzięki ogromnej pomocy Rasyłbieka Utkielbajewa i Sałtanat Dujsienowej, okazało się, że specyfika miejscowości wymusiła zupełnie inne lokalizacje. Na stokach góry, naprzeciw kopalni, kaskadowo wznosiły się domki górników, pomiędzy nimi poziomo przechodziły ulice, czego ślady można dostrzec do tej pory. Bezpośrednio nad domkami zlokalizowane są, częściowo zachowane groby miejscowych mieszkańców. Podobnie usytuowane są mogiły w przyległych, obecnie już nieistniejących, miejscowościach: Staraja i Nowaja Dieriewnia. Oprócz tego istnieją Cmentarz Czeczeński i Cmentarz Japoński.
W realiach lat 40. XX wieku – zmarłych z głodu, ich krewni, znajomi, sąsiedzi (sami bliscy śmierci z wycieńczenia) starali się pochować, wybierając najbliższe nadające się do tego celu miejsce. Opisy takich sytuacji bardzo często pojawiają się w sybirackich relacjach.

Cmentarz widziany od strony wejścia ze śladami silnej erozji zbocza.

W roku 2017 na „Cmentarzu na górze” znajdowało się łącznie 15 krzyży i ich pozostałości wykonanych ze stali. Do ich konstrukcji wykorzystywano dostępny na kopalni materiał, są więc płaskowniki, pręty okrągłe i kwadratowe, rury stalowe. Elementy połączone są nitami, śrubami oraz kształtkami hydraulicznymi. Zachowało się też kilka prętów (zapewne pozostały po krzyżach). Na jednym ze znaków nagrobnych znajdują się trójkątne kawałki grubej blachy, najprawdopodobniej są to pozostałości pięcioramiennej gwiazdy, na innym niewielka tabliczka z grubej blachy, niestety bez napisów. Na czterech krzyżach zachowały się napisy w języku rosyjskim (pisownia oryginalna): „Здесь покоится прах Лямина Виктора Петровича род.. 4 VII 42 умер 12 IV 43.” oraz „Щерба МА 21 XI 42 5 XII 43”, „1932. г. Ум. Июня 17. Раба Божа Эвдокия Саблина от рода 19 л.”; „1933 7 [17?] июня Х.К.Н.Я.Ш.”
Dwa z nich wykonane na kawałkach grubej blachy, pierwszy wybity jest przecinakiem, drugi naspawany, trzeci i czwarty wybite przecinakiem na płaskownikach tworzących krzyż prawosławny.



Obelisk przy wejściu na cmentarz





Na zdjęciach: zachowane krzyże.

 
Tabliczka z naspawanym napisem.



Wspinający się po zboczu Rasyłbiek Utkielbajew, w tle widok z cmentarza w stronę kopalni, lipiec 2017 r.

Janusz Kobryń

Raport o Sajramskim Domu Dziecka № 14



Południowo-Kazachstański Obwodowy Wydział Oświaty




Raport № 2, o Sajramskim Domu Dziecka № 14 w rejonie czymkienckim na dzień 20 listopada 1944 r.

Dyrektor domu dziecka Malcewa Kławdia Grigoriewna, urodzona w roku 1907, wykształcenie średnie wyższe [pełne?] pedagogiczne, kandydat [na członka] KP(b)K, staż pracy pedagogicznej 9 lat, w danym domu dziecka pracuje od roku 1941.

Dom dziecka ewakuowano z obwodu kurskiego № 3, rej. szukliński, przybył 27 XI 44 r. z kontyngentem dzieci 111 osób.

Planowy kontyngent domu dziecka - 145 os., a na dzień 20 XI 44 r. liczy 135 os. Dom dziecka znajduje się 3 km od stacji kolejowej Sajram i rozmieszczony jest w zabudowaniach wsi. Pomieszczenia domu dziecka są dobrze wyremontowane, czyste, jasne, znajdują się w nim: izolatka, pralnia, dobrze wyposażona komora dezynfekcyjna. Jest pielęgniarka. Oświetlenie domu dziecka -  naftowe. W latach 1941-1943 skierowano do pracy [przekreślono: do rodzin zastępczych, adopcji] 76 osób, z czego do zakładów pracy 12, do [dalszej] nauki 64, do rodzin zastępczych 25, zwrócono rodzicom… os. Za 9 miesięcy 1944 do pracy skierowano 18, do rodzin zastępczych i adopcji 23 os., zwrócono rodzicom 38 os.

Przy domu dziecka działa dobrze zorganizowane gospodarstwo pomocnicze. W roku 1944 obsiano 8,5 ha, z czego (w ha): prosa – 1; kukurydzy – 3; ziemniaków – 2; buraków ćwikłowych 2; grochu – 0,20; warzyw – 1,15. Ze zbiorów swojego gospodarstwa pomocniczego przygotowano zapasy zimowe, stan na dzień 14 XI [?]: kapusty - 400 kg; buraków ćwikłowych - 3770 kg; dyni - 3380 kg; grochu – 70 kg; pomidorów – 1645 kg; prosa – 190 kg; cebuli – 451 kg; ziemniaków – 8 ton.

Przy domu dziecka działają warsztaty [pracownie]: krawiecki (35 os.); stolarski (15 os.); szewski (15 os.). W domu dziecka nauka zawodu prowadzona jest na wysokim poziomie. Siłami dzieci naprawiono na okres zimy odzież i pościel. Stan sanitarny domu dziecka jest dobry. Sypialnie są czyste, łóżka starannie zaścielone.

Dyrektor domu dziecka ma roczny plan działań, wychowawcy mają plany półroczne i kwartalne oraz dzienne, są one systematycznie sprawdzane przez dyrektora domu dziecka. Sporządzono plan dnia, który jest dokładnie realizowany. Dzieci uczą się na dwie zmiany. Dom dziecka pozostaje w kontakcie ze szkołą. Przy domu dziecka działają kółka: teatralne, chór, szachowe, haftu artystycznego i rękodzieła. Prowadzona jest dokumentacja wykonanych prac, organizowane są wystawy prac dzieci i wychowawców. Organizowane są wieczory pracy twórczej. Na wystawie w trakcie obwodowej konferencji dyrektorów domów dziecka Dom Dziecka № 14 pokazał piękne przykłady prac autorstwa wychowanków i wychowawców (artystyczne hafty, przedmioty sztuki i rękodzieła, plan dnia, a także inną dokumentację domu dziecka).

Dyrektor domu dziecka, tow. Malcewa, starannie i dobrze, według wszelkich kryteriów, zorganizowała pracę domu dziecka. Okazuje wychowawcom wszelką pomoc metodyczną. Dom dziecka przekroczył plan letniej kampanii na rzecz poprawy zdrowia, w obozie [letnim] kurowało się 70 wychowanków, którzy otrzymywali dodatkowe żywienie, stan odżywienia dzieci jest dobry. Dzieci są czyste, zadbane, dobrze wychowane. Dom dziecka jest przygotowany do zimy. Zakończono remonty wszystkich budynków. Dla 12 sztuk bydła przygotowano 12 ton paszy, co wystarczy na okres zimy.

Siłami pracowników oraz dzieci na dzień 1 XI przygotowanych było 10 m³ drewna i 7 tys. szt brykietu. Obecnie dom dziecka otrzymał przydział 60 ton węgla, załadunek i transport opału trwają.

Za rok 1943/1944 dom dziecka osiągnął następujące wyniki: z ogólnej liczby wychowanków 128, objęto nauką 123, za wyjątkiem 5 przedszkolaków. Promowanych do następnych klas 125 os., do egz. poprawkowych jesienią… os., wzorowych 32, opóźnionych 3.

Dom Dziecka № 14 jest jednym z lepszych w obwodzie południowo-kazachstańskim. Obwodowy wydział oświaty w miesiącu listopadzie przekazał dyrektorce tego domu dziecka, tow. Malcewej K. G., wyrazy wdzięczności i przedstawił jej kandydaturę do republikańskiego odznaczenia.



Kierownik Wydziału Domów Dziecka (Pikulin)

Inspektor ds. domów dziecka (Łysowa)




[Maszynopis w języku rosyjskim, tłum. Janusz Kobryń]

A.O.Sz. F.121, op.1, sw. 195, d. 1971, s.15

Protokół posiedzenia Nadzwyczajnej Komisji do Walki z Zachorowaniami Epidemicznymi, 7 VI 1942 roku, rejon karataski

Protokół posiedzenia Nadzwyczajnej Komisji do Walki z Zachorowaniami Epidemicznymi, które odbyło się dnia 7 VI 1942 roku. Przewodniczący – ...