Decyzja w sprawie budynku dla Polskiego Domu Dziecka w Turkiestanie

 Decyzja Komitetu Wykonawczego Turkiestańskiej Miejskiej Rady Delegatów Robotniczych z dnia 23 czerwca 1942 r.

Po rozpatrzeniu podania przedstawiciela Polskiej Delegatury, ob. Kaweckiego, w sprawie bezpłatnego udostępnienia na rzecz organizacji dziecięcej tj. prowadzonego przez Delegaturę Polskiego Domu Dziecka, mieszczącego się przy ul. Ikańskiej №6 Komitet Wykonawczy Turkiestańskiej Miejskiej Rady Delegatów Robotniczych

Postanawia:

Prośbę Polskiej Delegatury zaakceptować, polecając Turkiestańskiemu Zarządowi Budynków Komunalnych bezpłatnie udostępnić na czas określony budynek przy ul. Ikańskiej №6 dla potrzeb domu dziecka. Jednocześnie proponuje się Delegaturze Polskiej przeprowadzenie bieżącego remontu budynku i zobowiązuje jednocześnie do utrzymywania go w należytym stanie. Przyjęcie i zdanie domu należy dokonać za protokołem.

Przewodniczący Komitetu Wykonawczego

Sekretarz

Rękopis dokumentu w języku rosyjskim, tłumaczenie Janusz Kobryń

Pismo Delegatury Ambasady RP w sprawie organizacji nauki dla polskich dzieci

 „Delegatura Ambasady RP w Czimkencie

Czimkent, dnia 23 VI 1942 r.

№1539/42

Do Obwodowego Komitetu Wykonawczego w Czymkencie

W związku z rozmową z dnia 22 VI b. r. pomiędzy przedstawicielem Obwodowego Komitetu Wykonawczego i czasowo pełniącym funkcję Delegata Ambasady Polskiej obywatelem A. Dąbrowskim w sprawie kształcenia dzieci polskich Delegatura Ambasady Polskiej niniejszym informuje, że:

Na podstawie informacji otrzymanych z rejonów od Mężów Zaufania wiadomo, że na terytorium obwodu południowo-kazachstańskiego przebywa 3622  dzieci polskich w wieku do 16 lat, liczba ta nie obejmuje dzieci z rejonów aryskiego i kirowskiego. Według rejonów liczba dzieci rozkłada się następująco

• rej. suzacki – 528

• rej. frunzeński – 358

• rej. turkiestański – 684

• rej. czajanowski – 476

• rej. dżuwaliński – 307

• rej. tiulkubasski – 67

• rej. szaulderski – 313

• rej. kyzył-kumski – 2

• rej. pachta-aralski – 36

• rej. sary-agaski – 101

• rej. lengierski – 197

• rej. czimkencki – 80

• rej. sajramski – 103

• rej. bostandycki – 21

• rej. karataski – 348

  Delegatura przypuszcza, że naukę podejmie na razie około 2000 dzieci, ponieważ dzieci w wieku do lat 8 potrzebują nauczania przedszkolnego, zaś dzieci w wieku powyżej lat 15, z powodu najczęściej trudnej sytuacji materialnej rodziców, zmuszone są pracować fizycznie, na równi z dorosłymi. Około 530 dzieci uczy się w placówkach zorganizowanych przez władze polskie. Mamy tu na myśli dzieci z rejonów turkiestańskiego, lengierskiego, szaulderskiego i dżuwalińskiego i 100 dzieci i rejonie frunzeńskim.

Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej uważa, naukę dzieci za konieczną, wartą każdej ceny. Zasadniczo nie sprzeciwia się aby w wyjątkowych przypadkach i dobrowolnie dzieci polskie uczęszczały do szkół radzieckich. Delegatura uważa jednak, że w obwodzie południowo-kazachstańskim są dostateczne środki dla tego, by zapewnić dzieciom polskim możliwość nauki w ich języku ojczystym, co byłoby zgodne z duchem radzieckiego prawa. Nauczanie mogłoby być prowadzone przez polską wykwalifikowaną kadrę pedagogiczną, która jest w dyspozycji Delegatury w dostatecznej ilości. Udostępnienie w tym celu szkół radzieckich, w czasie pozalekcyjnym na 2-3 godziny dziennie, nie naruszałoby planu lekcji Wydziału Oświaty i pomogłoby w istotny sposób rozwiązać problem kształcenia polskich dzieci.

Delegatura Ambasady Polskiej jest gotowa w każdej chwili udzielić wyjaśnień koniecznych do realizacji tego planu, podobnie jak Mężowie Zaufania w swoich rejonach.

Proszę przyjąć wyrazy szczerego szacunku z naszej strony

Delegat Ambasady Polskiej A.W. Dąbrowski”

[list pisany odręcznie w języku rosyjskim] 

Tłumaczenie Janusz Kobryń

Instrukcja radzieckiego MSZ w sprawie działalności przedstawicieli Ambasady Polskiej

 Ludowy Komisariat Spraw Zagranicznych ZSRR

Wydział 4 Europejski

Tajne

25 stycznia 1942 r. №435/42

Do Przewodniczącego Południowo-Kazachstańskiego Komitety Wykonawczego (Czymkient)

Informacje, które ostatnio wpłynęły do NKID [Ludowy Komisariat Spraw Zagranicznych] z wielu republik i obwodów, gdzie rozlokowani są obywatele polscy i pracują przedstawiciele oraz mężowie zaufania Ambasady Polskiej, świadczą o tym, że w wielu przypadkach przedstawiciele Ambasady naruszają przyjęte przez NKID i Ambasadę Polską „Porozumienie o zakresie kompetencji przedstawicieli Ambasady Polskiej”, a miejscowe organy radzieckie nie reagują na te naruszenia we właściwy sposób i nie informują NKID.

1. Niektóre przedstawicielstwa próbują bezprawnie poszerzyć zakres swoich pełnomocnictw, biorąc na siebie zadania Ambasady lub konsulatu. Tak więc, w niektórych przypadkach przedstawicielstwa wysyłają do Obwodowych Komitetów Wykonawczych, organów NKWD, pełnomocników NKWD „noty” z licznymi żądaniami, a niekiedy nawet z protestami dotyczącymi zdarzeń, z którymi oni z jakiegoś powodu się nie zgadzają, a także zapytania dotyczące aresztowanych obywateli, pretensji obywateli polskich w stosunku do instytucji radzieckich a dotyczących nieruchomości, próbują wieszać na budynkach, które zajmują, polskie symbole państwowe itd.

   „Noty” i zapytania wysyłane w ten sposób trzeba odrzucać bez odpowiedzi, zaznaczając, że wysyłanie not i tego typu zapytań jest prerogatywą Ambasady, a nie przedstawicielstwa. Korespondencja z przedstawicielstwem powinna odbywać się w trybie ogólnie przyjętym dla korespondencji urzędowej i dotyczyć tylko tych kwestii, które przewidziano w „Porozumieniu”. Nie należy dopuszczać do umieszczania polskich symboli i wywieszania flag.

2. Wiele przedstawicielstw wydaje obywatelom radzieckim, którzy urodzili się na terenach Zachodniej Ukrainy i Zachodniej Białorusi polskie paszporty i zaświadczenia o obywatelstwie polskim, a nawet zaświadczenia zwalniające od poboru do Armii Czerwonej. Działania te powinny być w sposób zdecydowany zlikwidowane, zaświadczenia i paszporty należy odebrać, a przedstawicielstwom udzielić ostrzeżenia.

   Przy określaniu obywatelstwa tej czy innej osoby należy kierować się zasadą, że za obywateli polskich uważa się osoby narodowości polskiej zamieszkałe na terenach Zachodniej Ukrainy i Zachodniej Białorusi do 1-2 listopada 1939 r. Osoby narodowości ukraińskiej, żydowskiej i innych są, zgodnie z Dekretem Rady Najwyższej ZSRR dnia 29 listopada 1939 r., obywatelami radzieckimi. O tym Ambasada została przez NKID poinformowana. Wobec takich osób mogą być zastosowane wyjątki, ale tylko w tych przypadkach, gdy przybyły one na tereny Zachodniej Ukrainy i Zachodniej Białorusi po 1-2 listopada 1939 r. z Polski.

3. Niektóre przedstawicielstwa i niektórzy mężowie zaufania próbują rozwiązywać takie czy inne problemy nie za pośrednictwem miejscowych komitetów wykonawczych, lecz bezpośrednio z instytucjami obwodowymi, wyjeżdżając w tym celu do stolic republik, czy też wysyłając tam jakichś swoich „pełnomocników” w celu rozwiązania problemów związanych z zadaniami na miejscu. Obserwowane są także przypadki, gdy zastępcy przedstawicieli stają się faktycznie samodzielnymi przedstawicielami, wybierając na miejsce swojego pobytu nie to miasto, w którym jest przedstawicielstwo, tylko jakieś inne, które w ten sposób staje się siedzibą nowego samodzielnego przedstawicielstwa.

   Takie naruszenie „Porozumienia” powinny być jak najszybciej zlikwidowane. Wszystkie kwestie związane z działalnością przedstawicielstw, powinny być rozwiązywane na miejscu, przy współpracy z odpowiednimi obwodowymi komitetami wykonawczymi. Przedstawiciele Ambasady mogą przemieszczać się wyłącznie na obszarze, który został ustanowiony jako rejon ich działania. Zastępcy powinni stale przebywać w tym mieście, co i przedstawiciele.

4. W wielu miejscach odnotowano pojawienie się „przedstawicielstw wojska polskiego”, „polskich komisji poborowych” itp., które nie mają zgody naszych organów wojskowych. Dopuszczać do powstawania takich przedstawicielstw wojskowych można wyłącznie na podstawie bezpośrednich poleceń radzieckich władz wojskowych, bez tego owe „przedstawicielstwa” należy uważać za bezprawne i niezwłocznie likwidować.

5. We współpracy z przedstawicielstwami Ambasady księża organizowali w niektórych miejscach msze i prowadzili gdzieniegdzie aktywną propagandę religijną nie tylko wobec obywateli polskich, lecz także obywateli radzieckich.

   Nie powinniście dopuszczać do podobnych bezprawnych działań przedstawicielstw i księży. Dla tego powinniście używać wszystkich formalnych podstaw, na przykład nieotrzymanie wbrew obowiązującym zasadom wstępnej zgody, brak należnej, wymaganej przez prawo, rejestracji związku wyznaniowego czy grupy wiernych; nieprzekazanie miejscowemu komitetowi wykonawczemu listy członków związku wyznaniowego; brak swoich przedstawicieli i organów; brak umowy wynajmu niezamieszkałego pomieszczenia dla celów kultu religijnego i zebrań; nieopłacenie ubezpieczenia i podatku za grunt pod budynkiem, w którym odbywają się modły itp.

6. Na zakończenie: w wielu miejscach, bez wstępnego uzgodnienia z NKWD, osoby mianowane są na stanowiska służbowe – co jest działaniem nieprawidłowym i niedopuszczalnym. W charakterze zaufanych [mężów zaufania?] powinniście rejestrować wyłącznie tych, o których dostaniecie odpowiednie potwierdzenie z NKWD.

   Powinniście też wziąć pod uwagę, że takie mianowania zastępców mężów zaufania nie powinny mieć miejsca, gdyż nie przewidują tego żadne przepisy. Przy mężach zaufania nie powinno być także żadnych etatów, wyjątkowo jest to możliwe, jeśli organy NKWD wydadzą odpowiednie polecenia.

   Jeśli chodzi o etaty w tymczasowych przedstawicielstwach, to nie powinny one przewyższać 5-7 osób włączając w to samego przedstawiciela. Zarówno przedstawiciele jak i ich pracownicy powinni być zarejestrowani w OWIR [Wydział Wiz i Meldunków], a tam gdzie ich nie ma – w innych wydziałach milicji.

   We wszystkich podobnych przypadkach naruszania przez przedstawicieli lub mężów zaufania Ambasady „Porozumienia” lub w przypadku prowadzenia przez nich niezgodnych z prawem działań, należy niezwłocznie podjąć odpowiednie działania informując jednocześnie o tym NKID.

Zastępca Ludowego Komisarza Spraw Zagranicznych /A. Wyszynskij/

Tłum. Janusz Kobryń

Instrukcja dotycząca obozu w Czok-Pak

 W miejscowości Czok-Pak organizowała się 8 Dywizja Armii Polskiej. Poniżej zamieszczam tłumaczenie tajnej instrukcji dla władz rejonu dżuwalińskiego. Przewidywała ona wysiedlenie mieszkańców i przeniesienie szkół oraz remonty. Warto zwrócić uwagę, że na remont i wykonanie ogrzewania władzom pozostawiono 8 dni! W literaturze wspomnieniowej znajdzie Czytelniczka/Czytelnik szczegółowe opisy realiów tamtych lat, co pozwoli skonfrontować biurokratyczny optymizm z rzeczywistością. Wielokropkiem oznaczyłem nieczytelne fragmenty tekstu.

Końcem marca 1942 r. Dywizję zlikwidowano, a żołnierzy przeniesiono do Jangi-Jul. Pozostał istniejący do chwili obecnej cmentarz wojskowy. 

„Proletariusze wszystkich krajów łączcie się!

Komunistyczna Partia (bolszewików) Kazachstanu, Południowo-Kazachstański Komitet Obwodowy

Ściśle tajne, teczka specjalna

Postanowienie 133 posiedzenia Biura Południowo-Kazachstańskiego Komitetu Obwodowego KP(b)K i Komitetu Wykonawczego Obwodowej Rady Delegatów Robotniczych z dn. 22 stycznia 1942 r.

Do KC WKP(b), KC KP(b)K, Dżuwalinskiej […], SAWO [Środkowoazjatycki Okręg Wojskowy], Wydział Wojskowy Komitetu Obwodowego 

№133/59

§4. O rozmieszczeniu dywizji polskiej na terenie obwodu południowo-kazachstańskiego.

Wykonując decyzję Państwowego Komitetu Obrony SNK KSRR [Rady Komisarzy Ludowych Kazachskiej SRR] i KC KP(b)K o rozmieszczeniu polskiej dywizji na terenie obwodu południowo-kazachstańskiego Biuro Południowo-Kazachstańskiego Komitetu Obwodowego KP(b)K i Komitet Wykonawczy Obwodowej Rady Delegatów Robotniczych POSTANAWIA:

1. Ulokować dywizję polską w osiedlu kopalni Czok-Pak na terenie rejonu dżuwalińskiego.

2. Dla rozlokowania dywizji polskiej przekazać wszystkie pomieszczenia , zgodnie z załączonym spisem.

3. Polecić Przewodniczącemu Komitetu Wykonawczego Rejonowej Rady Delegatów Rejonu Dżuwalińskiego tow. Papaszence i Sekretarzowi Kom. Rejonowego KP(b)K tow. Liedniewowi:

   1. Przenieść uczniów szkół podstawowej i średniej w Czok-Pak do innych pomieszczeń i zapewnić kontynuację nauczania dzieci.

   2. Zwolnić wszystkie wymienione w spisie budynki, mieszkańców przesiedlić do najbliższych kołchozów, rodzinom wojskowych udostępnić odpowiednie pomieszczenia.

   3. Wykonać niezbędne remonty bieżące pomieszczeń szkoły i przygotować je pod obiekty żywienia zbiorowego, łaźnie [banie] i pralnię przydzielając materiały budowlane z miejscowych zasobów, a także kopalni zgodnie z załączonym wykazem materiałów.

Wszystkie wymienione działania i prace wykonać na koszt wydziału kwaterunku garnizonu frunzeńskiego, który opłaca koszty wszystkich prac i materiałów.

Do wykonania prac związanych z remontem i ogrzewaniem ściągnąć miejscowych kołchoźników z […] Czok-Pak za wynagrodzeniem.

4. Remont i wszystkie pracy powinny być zakończone do 1 lutego 1942 roku.

5. Dżuwaliński Rejonowy Komitet Wykonawczy powinien zawrzeć z dowództwem dywizji polskiej umowę o czasowy wynajm pomieszczeń po bieżących cenach państwowych.

6. Polecić Dżuwalińskemui Rejonowemu Komitetowi Wykonawczemu, tow. Papaszence, wydzielić teren o pow. 100 ha, na wzniesieniu na potrzeby polskiej dywizji.

7. Na czas organizacji zakwaterowania polskiej dywizji wydelegować pełnomocnika Obwodowego Komitetu KP(b)K i Obwodowego Komitetu Wykonawczego ds. zakwaterowania polskiej dywizji tow. Tumanowa na miejsce kwaterunku.

Sekretarz Komitetu Obwodowego Jergiebiekow

Przewodniczący Obw. Komitetu Wykonawczego Sagintajew\

Załącznik do decyzji Komitetu Obwodowego KP(b)K i Komitetu Wykonawczego Obwodowej Rady Delegatów Pracowniczych

Lista budynków wydzielonych na potrzeby zakwaterowania jednostki wojskowej w Czok-Pak.

1. Bloki mieszkalne №1-24 w tym pomieszczenia szkoły

2. Pomieszczenie dawnego radiowęzła

3. Stajnie kopalniane

4. Dawny magazyn dynamitu

5. Pomieszczenia garaży wraz z magazynem paliw i magazynem warzyw

6. Sklep i stołówka obwodowego wydziału handlu

7. Pomieszczenia pralni

8. Pomieszczenia piekarni

9. Pomieszczenie pryszniców

10. Budynek nadszybia

11. Budynek elektrowni

12. Budynek warsztatów mechanicznych, kuźni i magazynu

13. Budynek stolarni z przybudówką

14. Budynek maszyny wyciągowej

15. Budynek stacji pomp

16. Budynek wentylatorowni

17. Wszystkie drewniane szopy i przybudówki znajdujące się na terenie kopalni

18. Budynek maszynowni

19. Nieukończone budynki na rozjeździe Czok-Pak

Sekretarz Komitetu Obwodowego Jergiebiekow

Przewodniczący Obw. Komitetu Wykonawczego Sagintajew

za zgodność - Riesnianskaja

Tłumaczenie Janusz Kobryń

Wytyczne rządu radzieckiego w sprawie Przedstawicielstw Ambasady Polskiej w ZSRR

Tworząca się sieć Delegatur Ambasady Polskiej w ZSRR teoretycznie miała być w terenie wspierana. Z Moskwy płynęły do republik i obwodów zgoła inne instrukcje:

 „Rada Komisarzy Ludowych Kazachskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej

Ałma-Ata, Dom Rządu, 25 maja 1942 r. №450

Tajne

Do Przewodniczące Komitetu Wykonawczego Obwodu Płudniowo-Kazachstańskiego, tow. Sagintajewa

Na polecenie zastępcy Ludowego Komisarza Spraw Zagranicznych w kontaktach z przedstawicielami Ambasady Polskiej trzeba koniecznie przestrzegać niniejszych zaleceń:

1. Ambasada Polska otrzymała od Rządu Radzieckiego ogólną zgodę na otwarcie ochronek dla dzieci i przytułków dla starców, dlatego też te instytucje mogą być otwierane tylko po każdorazowym uzyskaniu zgody Obwodowych Komitetów Wykonawczych Rad Delegatów Robotniczych. Jeśli przedstawicielstwo Ambasady Polskiej otwiera wymienione instytucje bez zgody Obwodowych Komitetów Wykonawczych, to te ostatnie nie mają obowiązku pomagać tym instytucjom w zakresie przydziału żywności i towarów przemysłowych, a przedstawiciele polscy nie mają prawa liczyć na taką współpracę.

2. W celu walki z powiększaniem [dosł. rozdymaniem] etatów przedstawicielstw Ambasady Polskiej, należy żądać aby ilość zatrudnionych nie przekraczała 5-7 osób. Jeśli ilość ta będzie przekraczać 5-7 osób, to pozostałym (ponad 5-7 osób) odmawiajcie zameldowania w danym mieście, nie przydzielajcie im żywności, a w skrajnym przypadku zastosujcie wysiedlenie z miasta.

We wszystkich przypadkach żądać należy zwolnienia zbędnych pracowników przedstawicielstwa Ambasady.

O wykonaniu powyższych poleceń raportujcie do Komisariatu Ludowego Kazachskiej SRR do dnia 10 VI 42 roku.

Zastępca Przewodniczącego Rady Komisarzy Ludowych Kazachskiej SRR (A. Zagowieliew)

/Wpłynęło 28 V 1942 №392/”

Tłum. Janusz Kobryń

Notatki dotyczące mężów zaufania Ambasady Polskiej

 Działania na rzecz pomocy deportowanym obywatelom polskim były dla władzy radzieckiej podejrzane. Organizowano siec obserwatorów, donosicieli, kazano raportować o każdym ruchu. Szczegółowe opisy tych działań znaleźć możemy w licznych wspomnieniach. 

Zamieszczam tłumaczenia dwóch tajnych notatek skierowanych przez władze obwodu południowo-kazachstańskiego do Milicji NKWD. W drugiej części wymienionych jest kilka osób pełniących funkcję mężów zaufania, których nie ma w spisie Delegatur Ambasady RP w ZSRR na dzień 16 VI 1942 r. (wyciąg poniżej).

Tajne

Do Obwodowego Zarządu Milicji №14/280 z dnia 21-07-1942

Niżej zamieszczamy listę pracowników polskiego przedstawicielstwa i członków ich rodzin.

1. Dombrowskij Andriej Władysławowicz [Dąbrowski Andrzej s. Władysława] – pracownik

• Dombrowskaja Sofija Michajłowna [Dąbrowska Zofia c. Michała] – żona

• Dombrowskaja Jelizawieta Andriejewna [Dąbrowska Elżbieta c. Andrzeja] – córka

2. Turek Wiktor Wiktorowicz [Turek Wiktor s. Wiktora] – pracownik

• Turek Jewa Izakowna [Turek Ewa c. Izaaka] - żona

3. Nowosad Marian Michajłowicz [Nowosad Marian s. Michała] - pracownik

4. Bardieckij Adam Stanislawowicz [Bardecki Adam s. Stanisława] - pracownik

5. Baumbierg Bronisława Abramowna [Baumberg Bronisława c. Abrama] – pracownik

• Baumbierg Sofija Władisławowna [Baumberg Zofia c. Władysława]

6. Tomkiewicz Jakub Ignatowicz [Tomkiewicz Jakub s. Ignacego] – urzędnik

• Tomkiewicz Jeliena Bolesławowna [Tomliewicz Helena c. Bolesława] – żona

• Tomkiewicz Walerija Jakubowna [Tomkiewicz Waleria c. Jakuba] - córka

• Tomkiewicz Alina Jakubowna [Tomkiewicz Alina c. Jakuba] - córka

Zastępca przewodniczącego Komitetu Wykonawczego Obwodowej Rady Delegatów Robotniczych /Gorodieckij/

Lista mężów zaufania ambasady polskiej

1. Fainzilber Abram – mąż zaufania, rejon suzacki

2. Kalienkiewicz Józef Józefowicz [Kalenkiewicz Józef s. Józefa] - mąż zaufania, rejon frunzeński

• Kalenkiewicz Irina [Kalenkiewicz Irena] – żona

• Kalenkiewicz Józef Józefowicz [Kalenkiewicz Józef s. Józefa] - syn

3. Kowieckij Bogdan Zygmuntowicz [Kowiecki Bogdan s. Zygmunta] - mąż zaufania, rejon turkiestański

• Kowieckaja Idalija Kazimirowna [Kowiecka Idalia c. Kazimierza] – żona

• Kowieckij Andriej Bogdanowicz [Kowiecki Andrzej s. Bogdana] - syn

4. Tieszel` Rudolf Fridierikowicz [Teschel Rudolf s. Fryderyka] - mąż zaufania, rejon czajanowski

• Tieszel` Sofija Martinowna [Teschel Zofia c. Marcina] – żona

• Tieszel` Margarita Rudolfowna [Teschel Margerita/Małgorzata? c. Rudolfa] – córka

• Tieszel` Anna Rudolfowna [Teschel Anna c. Rudolfa] – córka

5. Kant Norbert Arturowicz [Kant Norbert s. Artura] - mąż zaufania, rejon dżuwaliński

• Kant Anna Saliemieja [Kant Anna Salomea (c. Salomona?)] – żona

• Kant Mieczisław Norbertowicz [Kant Mieczysław s. Norberta ] – syn

• Kant Roma Norbertowna [Kant Roma c. Norberta ] – córka

6. Szorf Juliusz Natanowicz [Szorf/Szarf Juliusz s. Natana] - mąż zaufania, rejon tiulkubaski

• Szorf Jadwiga Napolieonowna [Szorf/Szarf Jadwiga c. Napoleona] – żona

• Szorf Anna Juliuszewna [Szorf/Szarf Anna c. Juliusza ] – córka

7. Swionszkowskij Gienrich Lieonardowicz [Świąszkowski/Świątkowski? Henryk s. Leonarda] - mąż zaufania, rejon aryski

8. Poczasiak Jan Józefowicz [Podczasiak Jan s. Józefa] - mąż zaufania, rejon szaulderski

9. Starosciak Teodor Nikołajewicz [Starościak Teodor s. Mikołaja] - mąż zaufania, rejon sary-agaczewski

• Starosciak Stefanija Satnisławowna [Starościak Stefania c. Stanisława] – żona

• Starosciak Witold Tieodorowicz [Starościak Witold s. Teodora] - syn

10. Sroczinskij Zygmunt Winkientowicz [Sroczyński Zygmunt s. Wincentego] - mąż zaufania, rejon lengierski

11. Cynk Bolesław Stanisławowicz [Cynk Bolesław s. Stanisława] - mąż zaufania, rejon czimkiencki

• Cynk Natalia Pietrowna [Cynk Natalia c. Piotra] – żona

• Cynk Tomasz Bolesławowicz [Cynk Tomasz s. Bolesława] - syn

• Cynk Wanda Bolesławowowna [Cynk Wanda c. Bolesława] - córka

12. Epsztiejn Jerzy Izraiłowicz [Epstein Jerzy s. Izraela] - mąż zaufania, rejon sajramski

• Epsztiejn Alicija Mansowna [ Epstein Alicja c. Manasa?] – żona

13. Gliksman Jerzy Izraiłowicz [Gliksman Jerzy s. Izraela] - mąż zaufania, rejon bostandykski

14. Konarskij Tomasz Józefowicz [Konarski Tomasz s. Józefa] - mąż zaufania, rejon karataski

• Konarskaja Karalina [Konarska Karolina] – żona

Zastępca przewodniczącego Komitetu Wykonawczego Obwodowej Rady Delegatów Robotniczych /Gorodieckij/

Lista Mężów Zaufania zamieszczona w spisie Delegatur Ambasady RP w ZSRR na dzień 16 VI 1942 r. (Instytut Sikorskiego A.7.307/4 s.67-68), pisownia nazwisk i nazw rejonów oryginalna.

1. Zawadzki Feliks s. Feliksa - rejon Szaulderski
2. Teschel Rudolf - rejon Czajanowski
3. Epstein Jerzy s. Maksymiliana - rejon Sajranowski
4. Strumiło Andrzej s. Michała - rejon Frunzenski
5. Sliwinska Melanja c. Karola - rejon Suzakski
6. Kant Norbert s. Jana - rejon Dżuwaliński
7. Guscin Kazimierz - rejon Lengierski
8. Kokoszko Zenon - rejon Turkiestanski
9. Starosciak Teodor s. Michała - rejon Sary-Agaczewski
10. Konarski Tomasz s. Jana - rejon Karataski
11. Cynk Bolesław s. Stanisława - rejon Czimkentski
12. Ogorodnik Aleksander - rejon Tiulkubaski
13. Sztajnhaus Dawid s. Mojzesza - rejon Bostandykski

Zał. №2

Lista mężów zaufania Ambasady Polskiej w obwodzie południowo-kazachstańskim.

Imię i nazwisko	Rodzina	Liczba osób	Adres
Fajnzilber Abram	-	1	Czułak-Kurgan, rej. suzacki
Kalenkiewicz Józef	Żona, syn	3	Czernak, rej. frunzeński
Kowiecki Bogdan	Żona, syn	3	Turkiestan, rej. turkiestański
Teschel Rudolf	Żona, dwoje dzieci	4	Czajan, rej. czajanowski
Kant Norbert	Żona, dwoje dzieci	4	Burnoje, rej. dżuwaliński
Szarf Juliusz	Żona i córka	3	Sas-Tiube, rej. tiulkubaski
Świątkowski Henryk	-	1	Aryś, rej. aryski
Podczasiak Jan	-	1	Szaulder, rej. szaulderski
Starościak Teodor	Żona i syn	3	Sary-Agacz, rej. sary-agaczewski
Sroczyński Zygmunt	-	1	Gieorgijewka, rej. lengierski
Cynk Bolesław	Żona, dwoje dzieci	4	Czimkient, rej. czymkiencki
Epsztein Jerzy	Żona	2	Biełyje Wody, rej. sajramski
Gliksman Jerzy	-	1	Gazałkient, rej. bostandykski
Konarski Tomasz	Zona	2	Leninskoje, rej. karataski

Uwagi: wiek wymienionych w spisie dzieci – poniżej 14 lat.

Przedstawiciel Ambasady Polskiej Bogdan Kościałkowski

Janusz Kobryń