Raport o Dżuwalińskim (Krasno-Limańskim) Domu Dziecka

Południowo-Kazachstański Obwodowy Wydział Oświaty

Raport № 10 o Dżuwalińskim (Krasno-Limańskim) Domu Dziecka na dzień 20 listopada 1944 r.

Dyrektor domu dziecka Nigaj Aleksandr Pietrowicz, urodzony w roku 1920, wykształcenie wyższe, kandydat KP(b)K, staż pracy pedagogicznej 6 lat, pracuje w tym domu dziecka od 1943.

Dom dziecka ewakuowany z Krasnego Limanu w obwodzie stalińskim. Przybył 12 XII 41 r. z kontyngentem dzieci 152 os. Rozmieszczony w osadzie Burnoje-Oktiabrskoje w rejonie dżuwalińskim.

Planowy kontyngent domu dziecka wynosi 116 os., na dzień 20 XI 44 r. faktycznie przebywa w nim 140 os.

Dom dziecka znajduje się w odległości 12 km od stacji kolejowej Burnoje.

W okresie 1941-1943 do pracy i adopcji przekazano 94 os., z czego: do sowchozów 23 do kołchozów 1, do zakładów pracy 6, do szkół 61, do rodzin zastępczych i adopcji 3,

Za 9 miesięcy 1944 r. skierowano do pracy i szkół [nieczytelne], adoptowano - .

W okresie 1941-1943 zwrócono rodzicom 14 os.

Przy domu dziecka są izolator, pralnia, lekarz.

Do objęcia funkcji dyrektora przez tow. Nigaja dom dziecka znajdował się ciężkim położeniu. Były dyrektor tego domu dziecka, Kliuszniczenko, doprowadził go stanu riuny: łóżek, materacy, pościeli, bielizny nie było w ogóle, dzieci spały na podłodze, głodowały, dom dziecka był w antysanitarnym stanie, gospodarstwo pomocnicze nie było zorganizowane, instytucje handlowe źle zaopatrywały placówkę w żywność. W efekcie tego wszystkiego było tam wiele osłabionych i wycieńczonych dzieci.

Tow. Nigaj wykonał ogrom pracy aby poprawić warunki w domu dziecka. Stan odżywienia i zdrowotność dzieci znacznie się poprawiły, obecnie stan odżywienia dzieci jest dobry, dzieci są zdrowe. Pomieszczenia domu dziecka są wyremontowane. Kuchnia, stołówka, izolatka są wyposażone.

Dom dziecka dobrze zorganizował gospodarstwo pomocnicze o powierzchni 15 ha, na których w roku 1944 zasiano: pszenicy – 2 ha; jęczmienia – 1 ha; kukurydzy – 4 ha; ziemniaków – 2 ha; buraków ćwikłowych 1 ha; warzyw 5 ha.

Ze zbiorów własnego gospodarstwa pomocniczego przygotowano zapasy na okres zimowy: ziemniaków – 0,5 t; kapusty – 0,5 t; buraków ćwikłowych – 20 t; cebuli – 400 kg; marchwi – 200 kg; pszenicy – 200 kg; kukurydzy – 300 kg; jęczmienia – 900 kg. Warzyw nie zakiszano.

Pogłowie zwierząt w gospodarstwie pomocniczym przy domu dziecka: koń – 1; cielęta – 2; krowy – 2.

Stan sanitarny domu dziecka jest dobry.

Dom dziecka posiada plan dnia, który jest ściśle realizowany.

Dyrektor domu dziecka oraz wychowawcy mają plany pracy.

Praca wychowawcza jest zorganizowana na dobrym poziomie. Założone organizacje pionierskie pracują dobrze.

Przy domu dziecka działają kółka: teatralne i chóralne, które do tej pory dobrze pracowały zgodnie z planem, ale w ostatnich miesiącach poziom pracy wychowawczej obniżył się, co ustalono w czasie kontroli pod koniec listopada br.

Wyniki nauczania w roku szkolnym 1943/1944 są następujące: z ogólnej liczby wychowanków 87, nauką objęto 79, nie objęto 8 – wyłącznie nowoprzybyli. Promowanych do następnych klas 77, repetentów 2, wzorowych 12, opóźnionych [nieczytelne].

Na okres lata dom dziecka wywiózł wszystkie 70 dzieci na letni obóz na terenie jednostki wojskowej, gdzie znajduje się wiele odpowiednich zabudowań obozowych. Umożliwiło to właściwe zakwaterowanie dzieci. Dzieci otrzymywały pełnowartościowe wyżywienie i w ogóle w tym domu dziecka dzieci otrzymują cztery posiłki dziennie.

Ogromną pomoc na rzecz domu dziecka okazuje dyrektor sowchozu, Bohater Związku Radzieckiego Wipniwieckij [?].

Remont pomieszczeń mieszkalnych i przeznaczonych dla zwierząt zakończony. Zgromadzono zapasy paszy dla zwierząt na okres zimowy. Zapasy warzyw na okres zimowy w pełni zgromadzone – tylko burak ćwikłowy, ponieważ nie przeprowadzono kiszenia warzyw. Nie przygotowano zapasu opału na zimę. Jest umowa z sowchozem „Kauczuksowchoz” na 90 ton koksu, oraz przydział węgla z kopalni „Nurundaj”ale opał ten w ciągu całego lata i po dzień dzisiejszy nie jest dowieziony. Dopiero teraz, pod koniec listopada, zaczęto transport opału.

W związku z miesięczną akcją likwidacji zjawiska dzieci bez nadzoru tj. bezdomnych a także bez rodziców lub opiekunów [biezprozornosti i bieznadzornosti] i z decyzjami Obwodowego Komitetu Wykonawczego i Komitetu Obwodowego KP(b)K rejonowe i miejscowe instytucje na rzecz domu dziecka okazują następującą pomoc:

1. Dyrektor „Kauczuksowchozu”, Bohater Związku Radzieckiego Wipniwieckij dał 5 wozów do transportu węgla dla domu dziecka.
2. Dyrektor MTS w Burnem i dyrektor Kazańskiej MTS zobowiązali się w terminie do 25 XII br. przydzielić samochody do przewozu 25 t węgla.
3. Rejonowy Komitet Wykonawczy zaproponował wszystkim kołchozom rejonu, a także innym instytucjom wykonanie 150 łóżek dla domu dziecka, a także zebranie naczyń kuchennych wśród ludności i instytucji.
4. Przydzielono dodatkowe pomieszczenia w celu rozładowania zagęszczenia w domu dziecka. Kołchozy im. Stalina[?], im. Czkałowa i „Put` Lenina” własnymi siłami rozpoczęły już remont tych pomieszczeń. Odpowiedzialny za wykonanie tych remontów jest przewodniczący Burno-Oktiabrskiej Rady Wiejskiej, tow. Szynkarok.

Kadra pedagogiczna domu dziecka jest niekompletna, brak zastępcy dyrektora ds. wychowawczych oraz dwóch wychowawców.

Kierownik Wydziału Domów Dziecka (Pikulin)
Inspektor ds. domów dziecka (Łysowa)

[Maszynopis w języku rosyjskim, tłum. Janusz Kobryń]

A.O.Sz. F.121, op.1, sw. 195, d. 1971, s.23