Obecni byli: Przewodniczący Komisji, tow. Nursieitow, członkowie Komisji: tow. Karawajew (II sekretarz Komitetu Rejonowego KP(b)K i tow. Konurbajew (zast. nacz. milicji), Ludowy Komisarz Zdrowia Kazachskiej SRR, tow. Czesnokow, zast. Kierownika Obwodowego Wydziału Zdrowia, tow. Makarowa, przedstawiciel Obwodowego Wydziału Zdrowia, tow. Alpert, członkowie grupy przeciwepidemicznej tow. Pawlenko i tow. Kłoczkowa.
Wysłuchano: informacji członków grupy przeciwepidemicznej, tow. Pawlenko, Kłoczkowej, Alperta o stanie prac sanitarno-medycznych w kołchozach. Z informacji wynika, że:
1. W kołchozach kyzył-kijańskiej rady wiejskiej otwarto izolator na 4 łóżka, zbudowano łaźnię i komorę [dezynfekcyjną, „woszebojkę”], które pracują bez przestojów. Na tym terenie prowadzone są też systematyczne kontrole obejść. Zachorowań na tyfus plamisty, ani innych infekcyjnych nie było. Taka sama sytuacja jest w kołchozie im. K. Liebknechta.
2. W kołchozach kak-pakskiej rady wiejskiej także otwarto izolator na 4 łóżka, łaźnia i komora pracują. Kontrola stanu sanitarnego kołchozów realizują wyłonieni pełnomocnicy społeczni – jeden na 25 obejść. Zachorowań infekcyjnych nie było.
Do uchybień można zaliczyć:
a) brak studni.
b) ze strony kak-pakskiej rady wiejskiej - odmowa zaopatrzenia izolatora w żywność i zapewnienia transportu do przewozu pracowników medycznych.
3. Oddzielnie należy wymienić podejrzenie przypadku wąglika, które miało miejsce w kołchozie Komsomoł. Chory zmarł 11 III 42 r., o tym przypadku tow. Pawlenko nie poinformowała Rejonowego Wydziału Zdrowia.
4. W szarbułackiej radzie wiejskiej obejmującej 4 kołchozy są łaźnia i komora, ta ostania nie pracuje.
5. W karabauskiej radzie wiejskiej (przewodnicząca tow. Taopauowa) w kołchozie im. Stalina zbudowano łaźnię. Budowę komory rozpoczęto ale nie ukończono. Łaźnie jest także w sowchozie nasiennym. W pozostałych kołchozach łaźnie nie ma, przewodnicząca karabauskiej rady wiejskiej odmawia budowy łaźni i komór.
6. W szarapchańskiej radzie wiejskiej istnieje izolator na 6 łóżek epidemicznych, ale znajduje się on w stanie antysanitarnym. Chorzy przybywają tu ze swoją pościelą i często leżą w odzieży wierzchniej. Tutaj przygotowuje się jedzenie dla chorych, w sali znajduje się wiele rzeczy osobistych. Izolator nie jest zaopatrzony w lekarstwa, nie ma nawet termometru. Nie prowadzi się historii choroby, zastrzyków nie wykonuje się. Trzeba podkreślić także tę okoliczność, że szarapchańska rada wiejska odmawia zapewnienia jedzenia dla chorych i w ogóle, w żaden sposób nie pomaga w w walce z zachorowaniami epidemicznymi.
7. W turbackiej radzie wiejskiej zorganizowano izolator na 6 łóżek epidemicznych z niedostatecznym wyposażeniem: brakuje poduszek (jest tam tylko jedna poduszka na sześć łóżek). Izolator nie ma opału. W kołchozie Kyzył-Dechan łaźnia i komora do tej pory niewybudowane, a to z powodu następującej opinii przewodniczącego tego kołchozu: „Teraz jest zima, a zimie się nie buduje”.
8. Jednocześnie wysłuchano pielęgniarki Domu Dziecka №2 – z otrzymanych informacji wynika, że:
a) dom dziecka znajduje się stanie antysanitarnym;
b) dzieci nie myją się codziennie z powodu braku opału;
c) śpią po dwoje w jednym łóżku;
d) dzieci piją nieprzegotowaną wodę;
e) chorych dzieci jest obecnie siedmioro. Był jeden przypadek tyfusu, chory był hospitalizowany. Pozostałe chore dzieci znajdują się w izolatorze istniejącym przy domu dziecka, z zapaleniem płuc i niezdiagnozowane. Dezynfekcję pomieszczenia wykonano, ale w sposób niedostateczny. Dezynfekcję odzieży wykonano. Szczególnie podkreślić trzeba wystąpienie świerzbu u 14 dzieci.
Głos zabrali:
Ludowy Komisarz Zdrowia, tow. Czesnokow, który zauważył, że ze wszystkich obejrzanych przez niego placówkach, najgorsza sytuacja panuje w Domu Dziecka №2. Doprowadzenie tego domu dziecka do takiego stanu, graniczy z przestępstwem.
Niedopuszczalne jest, gdy dzieci śpią po dwoje w jednym łóżku. Obecność chorych na świerzb świadczy o utrzymywaniu domu dziecka w brudzie. Oburzający jest fakt braku przegotowanej wody, niemniej skandaliczne jest to, że woda w pojemniku nie jest zakryta, a jego kran nie jest doprowadzony do porządku.
Wychodek znajduje się za murem, w otwartym miejscu. Obok kuchni, gdzie przygotowuje się jedzenie dla dzieci, znajduje się otwarte szambo. Są tam też śmieci, błoto, woda.
Wszystko to świadczy o przestępczej działalności, za którą odpowiedzialność ponosi w pierwszej kolejności dyrektor domu dziecka, dlatego też Ludowy Komisarz Zdrowia, tow. Czesnokow, proponuje przekazać tę sprawę prokuraturze w celu pociągnięcia winnych do odpowiedzialności.
Poza tym Ludowy Komisarz Zdrowia zauważa, że w areszcie tymczasowym jest mniej więcej czysto. Konieczne jest tylko powtórzenie zabiegów sanitarnych. Tak samo konieczne jest oddelegowanie tu pracownika medycznego, zapewnienie przegotowanej wody, prowadzić pomiary temperatury ciała i systematyczny nadzór na stanem sanitarnym aresztu.
Szpital rejonowy jest w stanie zadowalającym, jednak zabudowania gospodarcze grożą zawaleniem, potrzebny jest pilnie remont kapitalny. Pomieszczenie kuchni wymaga powiększenia.
Brak jest opatrunków jałowych, mimo że w szpitalu jest autoklaw, to nie jest w użyciu. Po zamontowaniu prymusa, autoklaw z powodzeniem może być uruchomiony.
Co do roli i zadań komisji nadzwyczajnej, to tow. Czesnokow zwraca uwagę na konieczność oparcia pracy komisji na działaniach operacyjnych, dokonując codziennych kontroli i rozwiązując problemy związane z prowadzeniem walki z zachorowaniami epidemicznymi. Członkom komisji obowiązkowo przydzielić trzeba określone obiekty, za stan których będą oni odpowiedzialni.
Najważniejszym zadaniem komisji nadzwyczajnej powinno stać się prowadzenie co dekadę akcji czystości, kontrola miejsc zamieszkania, studni, wychodków i innych.
Kierowniczka Obwodowego Wydziału Zdrowia, tow. Makarowa, proponuje aby na czas choroby tow. Kadyrowa, czasowo mianować na stanowisko kierownika Rejonowego Wydziału Zdrowia tow. Alpert. Następnie konieczne jest oddelegowanie tow. Kłoczkowej do aresztu tymczasowego. Ambulatorium powinno zostać powiększone kosztem powierzchni zajmowanej przez lekarza Chapuszkina, po udostępnieniu mu innego pomieszczenia.
Oddelegować do Domu Dziecka członka komisji nadzwyczajnej, Kierownika Rejonowego Wydziału Zdrowia, a na czas jego choroby oddelegować p.o. Kierownika Rejonowego Wydziału Zdrowia, tow. Alpert.
Postanowiono:
1. Biorąc pod uwagę nieodpowiedzialny i niedopuszczalny stosunek przewodniczącego kak-pakskiej rady wiejskiej do walki z zachorowaniami epidemicznymi wezwać go na następne posiedzenie Komisji Nadzwyczajnej i zażądać wyjaśnień.
2. Za niepoinformowanie Rejonowego Wydziału Zdrowia o podejrzanym przypadku wąglika w kołchozie Komsomoł, tow. Pawlenko udzielić nagany z ostrzeżeniem. Zobowiązać Rejonowy Wydział Zdrowia, pilnie – do 15 IV sprawdził prawdziwość tego przypadku.
3. Ze względu na odmowę przewodniczącego karabauskiej rady wiejskiej budowy łaźni i komór na terenie rady wiejskiej – wezwać na kolejne posiedzenie Komisji Nadzwyczajnej przewodniczącego karabauskiej rady wiejskiej, włączając do porządku obrad jego informację o walce z zachorowaniami epidemicznymi w powierzonej mu radzie wiejskiej.
4. Odnotowując fakt, że tow. Tarchanowa, kierujaca Szarapchańskim Punktem Medycznym, nie zabezpieczyła należytego stanu sanitarnego powierzonego jej punktu i w ogóle nie daje sobie rady ze swoją pracą – przenieść tow. Tarchanową do pracy w siedzibie rejonu, a do Szarapchanu oddelegować bardziej kwalifikowanego pracownika medycznego.
5. Ze względu na to, że przewodniczący kołchozu Berdik w szarapchańskiej radzie wiejskiej odmawia zaopatrywania chorych w jedzenie i nie pomaga punktowi medycznemu - wezwać na kolejne posiedzenie Komisji Nadzwyczajnej przewodniczącego wymienionego kołchozu w celu złożenia wyjaśnień.
6. Odmowę przewodniczącego kołchozu Kyzył-Dechan (turbacka rada wiejska) budowy łaźni i komory pod pozorem braku możliwości budowania w okresie zimowym, a także fakt niezaopatrzenia punktu medycznego w opał uznać należy za całkowicie niedopuszczalne. Wezwać na kolejne posiedzenie Komisji Nadzwyczajnej przewodniczącego wymienionego kołchozu w celu złożenia wyjaśnień i podjęcia działań skierowanych na usuniecie wykrytych nieprawidłowości. Jednocześnie zobowiązać Przewodniczącego turbackiej rady wiejskiej do zapewnienia punktowi medycznego brakującego wyposażenia, a zwłaszcza poduszek.
Biorąc pod uwagę skandaliczne fakty stwierdzone w Domu Dziecka №2, a mianowicie:
a) antysanitarny stan placówki
b) brak przegotowanej wody
c) obecność dzieci ze świerzbem
d) niewykonanie należytej dezynfekcji pomieszczenia po wykrycu chorego na tyfus plamisty
e) umieszczanie po dwoje dzieci na jednym łóżku
f) rzadkie mycie dzieci itd.
Taki stan rzeczy uznać należy za niedopuszczalny i noszący znamiona przestępstwa, przekazać sprawę Prokuraturze w celu wykrycia winnych i pociągnięcia ich do odpowiedzialności.
8. Ze względu na zagrożenie zawaleniem części pomieszczeń szpitala w Leninskoje zobowiązać Kierownika Rejonowego Wydziału Zdrowia, tow. Kadyrowa, do przeprowadzenia, na początku sezonu budowlanego, remontu kapitalnego budynku szpitala biorąc pod uwagę powiększenie pomieszczeń pomocniczych (kuchnia itd.).
9. Zobowiązać Rejonowy Wydział Zdrowia aby doprowadził autoklaw do porządku nie później niż 15 IV 42 r. i uruchomił go w celu sterylizacji materiałów opatrunkowych.
10. Powiększyć ambulatorium w Leninskoje kosztem pomieszczenia zajmowanego przez lekarza Łapuszkina, zobowiązując Kierownika Rejonowego Wydziału Komunalnego do przydzielenia Łapuszkinowi innego pomieszczenia.
11. Oddelegować, na czas choroby tow. Kadyrowa: tow. Kłoczkową do [obsługi med.] aresztu tymczasowego a tow. Alpert do Domu Dziecka.
Przewodniczący Nadzwyczajnej Komisji do Walki z Epidemią: Nursieitow
Sekretarz: Alpert
[Maszynopis w języku rosyjskim, tłumaczenie Janusz Kobryń]
AOsz. F. 134, op.1, sw. 12, d. 79, s. 136-138.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz