Od Pachta-Aralskiego Rejonowego Wydziału Zdrowia, obw. południo-kazachstański
W pierwszych dniach sierpnia b.r. ponownie pojawiły się przypadki szczególnie ciężkich zachorowań na tak zwane „Toksyczne zapalenia wątroby z wodobrzuszem”.
Pierwsze zachorowania pojawiły się w naszym rejonie w sierpniu 1941 r., kiedy zaczęły się masowe zachorowania w kolchozie „Krasnyj Awangard”, a następnie, w ciągu 2 i pół roku, sporadycznie chorowały całe rodziny. Choroba zaczyna się od bólów w okolicach nadbrzusza, często z objawami dyspepsji, podwyższeniem temperatury i ogólnym osłabieniem. Następnie, w większości przypadków, w ciągu 4-5 dni pojawia się wodobrzusze. Z reguły, od pierwszych dni choroby, wątroba jest powiększona i stwardniała. Według naszych danych śmiertelność wynosi 33,1%.
Choroba ta jest okresowo obserwowana w różnych rejonach Azji Środkowej od roku 1931 i została opisana w roku 1938 przez prof. Taszkienckiego Instytutu Medycznego Mojsieja Filipowicza Mirocznika w pracy pt. „Toksyczne zapalenia wątroby z wodobrzuszem”.
Klinika prof. Mirocznika rozpatruje tę chorobę jako rezultat intoksykacji pokarmowej, spowodowanej najprawdopodobniej spożyciem złej jakości zboża [przetworów] pochodzących z nienawadnianych pól, zawierającego toksyny lub zanieczyszczonego trującymi nasionami chwastów.
Obecne ognisko zachorowań pojawiło się w naszym rejonie 3 VIII 1945 r. w kołchozie „Polit Otdieł” [pisownia oryginalna], w którym do dnia dzisiejszego zachorowało 19 osób. W ciągu ostatnich dni pojawiły się pojedyncze przypadki zachorowań w kołchozach im. Lenina i „Majak”.
Wszyscy chorzy żywili się [produktami] z ziarna pochodzącego z nienawadnianych pól kołchozu „Polit Otdieł”. Ziarno to jest koloru żółto-zielonego i ma gorzki smak. Chorzy nie mieszkają w kołchozie „Polit Otdieł”, ale żywili się ziarnem z kołchozu „Polit Otdieł”. W ten sposób uzyskaliśmy dane potwierdzające hipotezę prof. Mirocznika, zakąłdającą, że ziarno pochodzące z nienawadnianych pól jest przyczyną zachorowań na toksyczne zapalenie wątroby z wodobrzuszem. Tym niemniej składnik chorobotwórczy zawarty w ziarnie pozostaje nieznany.
Gdy lekarz, Christian Christianowicz Cenner, w roku 1944 poinformował Taszkenckie Towarzystwo Medyczne o swoich obserwacjach dotyczących toksycznego zapalenia wątroby z wodobrzuszem, Towarzystwo to podjęło decyzję aby, w przypadku pojawienia się nowej fali tych zachorowań, zwrócić się z wnioskiem do Ludowego Komisariatu Zdrowia ZSRR o przeprowadzenie kompleksowych badań tej jednostki chorobowej i w tym właśnie celu przekazujemy informacje [o pojawieniu się zachorowań].
Wstępnie działania zostały podjęte przez Przeciwepidemiczną Komisję Nadzwyczajną Rejonu Pachta-Aralskiego. Decyzje Komisji zostały przesłane do Obwodowej Przeciwepidemicznej Komisji Nadzwyczajnej.
Do leczenia tych chorych potrzebne są nam: glukoza, insulina, anli…, które mogą obniżyć śmiertelność. Prosimy o zaopatrzenie nas w te preparaty medyczne.
Kierownik Rejonowego Wydziału Zdrowia
Lekarze: Cenner, Starostina
19 VIII 1945 r.
[Rękopis w języku rosyjskim, tłumaczenie Janusz Kobryń]
AOSz. F. 134, op. 1, sw. 13, d. 101, s. 40
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz